مقایسه ابعاد کمال گرایی (خودمدار، دیگر مدار و جامعه مدار) و مکان کنترل در میان دانشجویان با اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی دانشگاه علامه طباطبایی

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه ابعاد کمال گرایی (کمال گرایی خودمدار، دیگرمدار و جامعه مدار) و مکان کنترل در میان دانشجویان با اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی می باشد. این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه این پژوهش عبارت بود از کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه طباطبایی که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه 280 نفر بوده است که از طریق نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب گشتند. اطلاعات مربوط به متغیرهای مورد نظر از طریق مقیاس کمال گرایی چند بعدی تهران (TMPS)، پرسشنامه مکان کنترل راتر و سیاهه اضطراب امتحان (TAI) جمع آوری گردید. به منظور تجزیه و تحلیل فرضیه ها از روش آماری خی دو، ضریب همبستگی و تجزیه و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که در هر سه بعد کمال گرایی بین دانشجویان با اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی تفاوت معناداری وجود دارد و دانشجویان دارای اضطراب امتحان بالا در هر سه بعد کمال گرایی بالاتری دارند. بین مکان کنترل دانشجویان دارای اضطراب امتحان بالا و دانشجویان عادی تفاوت معناداری مشاهده شد و مکان کنترل دانشجویان دارای اضطراب امتحان بالا بیشتر به سمت بیرونی بودن گرایش دارد. همچنین بین هر سه بعد کمال گرایی و اضطراب امتحان رابطه مثبت معناداری مشاهده شد و کمال گرایی می تواند اضطراب امتحان را پیش بینی نماید