نگرش پرستاران نسبت به نقش دفاع از بیماران در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

دفاع از بیمار یکی از جنبه های ضروری اخلاق حرفه ای پرستاران است که به افزایش استقلال، ایمنی و رعایت حقوق بیماران می انجامد. به نظر می رسد که نگرش پرستار نسبت به نقش دفاع از بیماران می تواند بر روی ایفای این نقش و بهبود رابطه ی پرستار- بیمار موثر باشد. هدف مطالعه ی حاضر بررسی نگرش پرستاران در مورد نقش مدافع بیماران در بیمارستان های آموزشی کرمان است.
داده های این پژوهش توصیفی - تحلیلی از طریق پرسشنامه ی پژوهشگر ساخته بین 385 پرستار در 4 بیمارستان آموزشی کرمان به صورت سهمیه ای جمع آوری و با نرم افزار SPSS به صورت آمارتوصیفی و استنباطی تحلیل شد.
در مجموع، نگرش پرستاران از نقش مدافع بیمار مثبت ارزیابی شد و ارتباط معنی داری بین سن، جنس، تجربه ی کاری، شرکت در کارگاه آموزش اخلاق و نگرش پرستاران مشاهده شد. بین نگرش و تحصیلات پرستاران ارتباط معنی دار نبود. نگرش پرستاران بیمارستان اعصاب و روان مناسب تر ارزیابی شد و اکثر شرکت کنندگان به توانایی و وظیفه ی اخلاقی شان برای ایفای این نقش اطمینان داشتند.
جنبه ی شناختی نگرش پرستاران نسبت به نقش دفاع از بیماران قوی تر از جنبه ی رفتاری بود. با وجود عدم تاثیر معنی دار تحصیلات، تمایل پرستاران برای ایفای این نقش با افزایش تجربه کاری بیش تر می شد. در بیمارستان اعصاب و روان، پرستاران با استقلال بیش تر و ارتباط قوی تر با بیماران به نیازهایشان آشنا تر بودند و برای دفاع از آن ها تلاش بیش تری می کردند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که پرستاران ایرانی سال هاست که مدافع بیمارانشان هستند. برای تضمین ایفای این نقش در کشور به تقویت نگرش پرستاران از طریق برگزاری کارگاه های آموزش اخلاق نیاز است.