بررسی توفان گونو و تاثیرات آن بر ژئومورفولوژی خطوط ساحلی دریای مکران با استفاده از سنجش از دور

رخداد توفان گونو، با توجه به گستردگی آن، خسارت های بسیار زیادی بر سواحل استان های سیستان و بلو چستان و هرمزگان وارد آورد. توفان های حاره ای به شکل گردباد های غول پیکری چند صد کیلومتری هستند که هوای اطراف را به طرف خود می کشند. همین حرکت شتابناک هوا، به صورت باد شدید حس می شود و در تصویر های ماهواره ای به شکل حرکت توده های ابر (بخار آب) به سمت مرکز یا چشم توفان دیده می شود. توفان گونو با سرعتی برابر با 150 کیلومتر در ساعت و بارشی در حدود 200 میلی متر در سواحل دریای مکران، افزون بر به بار آمدن خسارت های فراوان، تغییرات ‍ژئومورفولوژیکی فراوانی را در خطوط ساحلی به همراه داشته است. از این رو، با استفاده از داده های ماهواره ای،ETM، TM، LISS III در دوره های پیش از توفان و همچنین داده های ماهواره ایDigital Globe بعد از توفان گونو و مقایسه آنها با یکدیگر و تحولات ژئومورفولوژیکی رخ داده در این مناطق مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نتایج اولیه به دست آمده از تصاویر ماهواره ای با بررسی های میدانی انجام شده پس از رخداد توفان مطابقت داده شد. این بررسی ها نشان دهنده تحولات و تغییرات شدید در دهانه خورهای مهمی مانند رود شور، سرگان، کهیر، بیرو بندینی است. همچنین تغییر مسیر رودخانه ها در اثر مهاجرت رودپیچ های (مئاندرهای) رودخانه ای و محدوده آبگرفتگی مناطق جلگه ای تعیین شد. مقایسه تصاویر، نشان دهنده تخلیه حجم بسیار زیادی رسوبات به خلیج هایی مانند پزم و چابهار است که می تواند درآینده مشکلات زیادی را برای حمل ونقل دریایی وتاسیسات زیربنایی سواحل به وجود آورد.