تحلیل رخساره و تفسیر محیطی اثرفسیل های پلانولیتس و پالئوفیکوس از رسوبات پالئوزوییک ایران میانی

در این مطالعه بخش شیلی سازند لالون، بخش پنج سازند میلا و سازندهای شیرگشت و جیرود در زیر پهنه های ایران مرکزی و البرز از پهنه ایران میانی، برای تفکیک دو اثرجنس پالئوفیکوس و پلانولیتس بررسی شدند. هر کدام از این واحدها، حاوی مجموعه اثر فسیل های متنوعی است که دو اثرجنس پالئوفیکوس و پلانولیتس از فراوان ترین آنهاست. در مطالعه حاضر، ضمن بحث ایکنوتاکسونومی اثرجنس های پلانولیتس و پالئوفیکوس، تلاش شد تا معیارهای شناسایی این دو اثرجنس بیان شده و مشکلات احتمالی موجود در تشخیص آنها ارزیابی شوند. نتیجه این مطالعه نشان می دهد که ویژگی های ساختاری پالئوفیکوس دلالت بر پرشدگی غیرفعال یک سیستم حفره ای باز ساخته شده توسط جانداران شکارچی یا معلق خوار است، درحالی که ویژگی های پلانولیتس نشان دهنده پس ریزی رسوب در یک حفره موقتی ساخته شده به وسیله جانداران متحرک تغذیه کننده از رسوب است. پلانولیتس، حفاری بدون آستر است که پرشدگی حفره ها، با ویژگی های متفاوت بافتی با رسوب سنگ میزبان است؛ در حالی که پالئوفیکوس حفره های آستردار پرشده با رسوبات همسان با رسوب اطراف است. همچنین، مجموعه پالئوفیکوس نشان دهنده گسترش مجموعه جانداران فرصت طلب با استراتژی انتخابی r ((r-selected در شرایط محیطی ناپایدار است؛ در حالی که مجموعه پلانولیتس دلالت بر گسترش مجموعه جانداران کف زی (بنتیک) با استراتژی انتخابی k (K-selected) در شرایط پایدار و آرام محیطی می باشد. اثرگونه های تشخیص داده شده پلانولیتس شامل P. montanus، P. terraenovae، P. annularis و beverleyensis P. و اثرگونه های پالئوفیکوس شامل P. heberti، P. tubularis، P. striatus و P. sulcatus هستند.