بهینه سازی پایداری داده های مفید و قابل اعتماد در شبکه های حسگر بی سیم بی ملازم

در شبکه های حسگر بی سیم بی ملازم، داده های جمع آوری شده در گره های شبکه برای مدت نسبتا طولانی ذخیره می شوند تا آنکه گیرنده آن ها را جمع آوری کند. از آنجا که ممکن است یک یا چند گره شبکه به طور اتفاقی خراب شوند و یا آنکه دشمن سیار آنها را تسخیر نماید، چالش اصلی این شبکه ها، نگهداری اطلاعات و ارسال آن به گیرنده به صورت کامل و صحیح است. علاوه بر این باید کارایی ارتباط و حافظه لازم برای دست یابی به این هدف در نظر گرفته شوند. این خصوصیت ویژه، شبکه های حسگر بی سیم بی ملازم را از سایرشبکه های حسگر بی سیم متمایز می نماید. در سال 2011، رن و همکاران طرحی برای بیشینه سازی نگهداری و پایداری داده های جمع آوری شده توسط حسگرهای شبکه، ارائه کردند.دراین مقاله، ابتدا نشان می دهیم که این طرح دارای دو ضعف عمده می باشد: 1- داده منتشر شده در شبکه احراز هویت نمی شود و در نتیجه شبکه را مستعد حمله تزریقی می نماید. 2- داده هایی که در اثر ارسال بین گره ای ناقص شده اند نیز شناسایی نمی شود. این نقاط ضعف موجب افزایش ترافیک و از بین رفتن کارایی شبکه می شود. در ادامه راهکار استفاده از امضای همریخت را برای برطرف کردن این نقاط ضعف، ارائه می دهیم.