قابلیت داروی گیاهی نپتامنتوئیدس (اسطوخودوس) در جلوگیری از آسیب نورون های حرکتی نخاعی

از آنجا که مرگ سلولی برنامه ریزی شده (آپوپتوز) در بسیاری از بیماری های نورودژنراتیو دخیل می باشد، کنترل آن می تواند به عنوان یک روش محافظت عصبی بالقوه مطرح باشد. با توجه به تایید اثر محافظت عصبی داروی گیاهی نپتا منتوئیدس (اسطوخودوس) بر مرگ برنامه ریزی شده ناشی از آکسوتومی در نورون های حرکتی نخاعی، بر آن شدیم تا قابلیت پیش درمانی (پروفیلاکسی) آن را نیز مورد بررسی قرار دهیم.
در مطالعه حاضر عصب سیاتیک سمت راست 20 نوزاد دو روزه موش صحرایی (1 گروه شاهد و 3 گروه آزمایشی) قطع گردید. گروه های آزمایشی از 24 ساعت قبل از آکسوتومی دوزهای مختلف عصاره اسطوخودوس و گروه شاهد، حجم برابر از محلول سرم فیزیولوژی را به شکل داخل صفاقی و برای 3 روز متوالی دریافت کردند. در پایان پس از قطع عصب سیاتیک راست، در شاخ قدامی، سگمان های نخاعی مربوطه نورون های حرکتی و نورون های آپوپتوتیک شمرده شد. در همه نمونه ها نیمه چپ نخاع به عنوان کنترل داخلی در نظر گرفته شد.
قطع عصب سیاتیک در همه گروه ها موجب مرگ برنامه ریزی شده و کاهش معنادار نورون های حرکتی شد. هرچند بر اساس مطالعه قبلی تجویز دوزهای 500 و 1000 میلی گرم بر کیلوگرم اسطوخودوس از روز قطع عصب، به شکل معناداری از مرگ برنامه ریزی شده جلوگیری کرد، ولی تجویز دارو از 24 ساعت قبل از آکسوتومی باعث افزایش اثر محافظت عصبی نشد.
اثر محافظت عصبی اسطوخودوس بر نورون های حرکتی آکسوتومی شده فاقد قابلیت پیش درمانی است و تجویز آن قبل از آسیب عصبی موجب افزایش تاثیر محافظت عصبی نمی شود