اولویت بندی بخش های اقتصادی استان فارس با تاکید بر بخش کشاورزی بر اساس جدول داده- ستانده

در مقاله ی حاضر سعی شده تا با استفاده از اطلاعات جدول داده- ستانده ی استان فارس(1386) و با اتکا به تلفیق شاخص های ارتباطات بین بخشی و اشتغال زایی، بخش های دارای اولویت استان مشخص گردد. همچنین نقش بخش کشاورزی از لحاظ ارتباط با سایر بخش ها و اشتغال در میان دیگر بخش های اقتصاد استان تبیین می گردد. با بررسی روابط بین بخشی می توان گفت که برای جهش اقتصاد استان باید به ترتیب در بخش های «عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها»، «زراعت و باغداری» و «حمل و نقل»، رونق بیشتری ایجاد شود. همچنین بخش های «رستوران»، «ساخت پوشاک» و «محصولات غذایی» قابلیت آن را دارند که تقاضا برای تولیدات واسطه ای سایر بخش ها را بیش از بخش های دیگر افزایش دهند و در مجموع بخش های «عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها»، «زراعت و باغداری» و «حمل و نقل جاده ای» به لحاظ ارتباط با سایر بخش ها، از شدت بیشتری برخوردارند. پیوند پسین در بخش-های «نفت»، «آموزش» و «بهداشت و درمان» و پیوند پیشین بخش های «وسایل نقلیه»، «آموزش» و «اداره امور عمومی و خدمات شهری» از ارتباط بیشتری با سایر بخش های اقتصادی برخوردارند. بر اساس بررسی های مبتنی بر جدول داده- ستانده ی سال 1386 استان، بخش کشاورزی تامین کننده ی کالاهای واسطه ای سایر بخش ها و وابستگی آن به تولیدات واسطه ای بخش های دیگر کمتر است و در ردیف بخش های تقریبا خودکفا طبقه بندی می شود. بخش کشاورزی، پس از بخش های «ساختمان» و «اداره ی امور عمومی» می تواند در ایجاد اشتغال جدید در استان بیشترین اثر را داشته باشدکه برای رفع تنگنای بیکاری می توان تقاضای نهایی این بخش را افزایش داد.