اثر آترازین بر روی پارامترهای اسپرمی و توان باروری آزمایشگاهی در رت های بالغ

آترازین علف کشی است که به طور گسترده برای کنترل علف‎های هرز توسط کشاورزان مورد استفاده قرار می‎گیرد. هدف از این تحقیق ارزیابی اثر آترازین به عنوان یک علف کش بر روی کیفیت، تغییرات DNA اسپرم، توان باروری آزمایشگاهی و رشد جنین در رت‎های نر بالغ می‎باشد.
مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی از 42 رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 5±170 گرم استفاده شد. رت‎ها به سه گروه شامل گروه کنترل و دو گروه تیمار تقسیم شدند. در گروه کنترل رت‎ها 2/0 میلی‎لیتر در هر روز روغن ذرت و در گروه تیمار آترازین را با دوز 150 میلی‎گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (دوز بالا) و دوز 75 میلی‎گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (دوز پایین) روزانه به مدت 45 روز از طریق خوراکی توسط گاواژ دریافت کردند. دم اپیدیدیم بریده شده و به داخل 1 میلی‎لیتر محیط کشت HTF به مدت 30 دقیقه در داخل انکوباتور CO2 5 درصد و دمای 37 درجه سانتی‎گراد انتقال داده شد. تعداد اسپرم، قابلیت زنده ماندن اسپرم، تحرک، آسیب DNA اسپرم، ارزیابی اسپرم‎های نابالغ و بررسی توان باروری آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: در این مطالعه آترازین باعث کاهش معنی‎داری(05/0p<) در تعداد اسپرم، قابلیت زنده ماندن اسپرم و تحرک اسپرم‎ها شد. داده ها نشان داد که آترازین اثر منفی بر روی بلوغ اسپرم‎ها و ساختار DNA اسپرم‎ها در طول زمان دارد که نتیجه آن کاهش قابل توجهی و معنی‎داری(05/0p<) در توان باروری بود.
نتیجه گیری: آترازین قادر به ایجاد آسیب DNA و ناهنجاری های کروماتین اسپرم‎ها بوده و می‎تواند عامل کاهش در توان باروری باشد.