کارایی راکتورهای بیوفیلمی بستر متحرک حاوی کالدنس نوع 1 در حذف ترکیبات آلی و ازته تحت شرایط محدود اکسیژن محلول از فاضلاب

یکی از سیستمهای بیولوژیکی ترکیبی نوین که در تصفیه فاضلاب حاوی مواد آلی و ازت بکار برده می شود، سیستم راکتورهای بیولوژیکی با بستر متحرک (Moving Bed Biofilm Reactors - MBBR) است. در این تحقیق، این فرایند در راکتورهای بیوفیلمی با بستر متحرک حاوی آکنه های KMT (k1) در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.
در این سیستم، از دو راکتور سری بصورت انوکسیک (R1) و هوازی (R2) بترتیب دارای حجم 5/3 و 10 لیتر که در دمای oC 5/28، 8- 7، pH =، mg/l 1- 5/1 DO = و نسبت برگشت داخلی Q 3 بصورت پیوسته استفاده شد. کلیه آزمایشات بر اساس کتاب ستاندارد متد انجام شد. نسبت پر شدگی راکتورهای R1 و R2 با آکنه های k1 به ترتیب 40 و 50 در صد حجمی بود. آنالیز آماری داده ها با نرم افزار spss و excel انجام شد.
متوسط غلظت اکسیژن محلول در راکتور هوازی در دوره بهره بردازی در دامنه mg/l 5/1-1 بود. متوسط راندمان حذف کربن آلی (SCOD) در بارگذاری های مختلف (mg/l 2000-300) بیش از 95% بود و بیشترین میزان آن در راکتور انوکسیک حذف شد. راندمان حذف نینروژن در بارگذاری های مختلف (mg -N/l 250-25) در دامنه 4/99-80 درصد متغیر بود و بیشترین راندمان حذف در بارگذاری mg/m 2. day 181/0-127/0 براساس سطح بیوفیلم در راکتور انوکسیک در حضور کربن آلی (حدود 92%) بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش میزان بارگذاری ترکیبات ازته، نیتریفیکاسیون افزایش یافته، اما سرعت افزایش آن در بارگذاری های بالا، کاهش یافته است. علت آن به احتمال زیاد تجمع یون نیتریت در راکتور هوازی می باشد.
نتایج نشان داد که فرایند حذف ترکیبات آلی و ازته از فاضلاب در سیستم MBBR به روش پیش دنیتریفیکاسیون، بدون برگشت لجن و بدون استفاده از منبع کربن خارجی، در شرایط محدود اکسیژن محلول در راکتور هوازی، دارای عملکرد قابل توجهی جهت تصفیه فاضلاب های دارای مقادیر زیاد ترکیبات ازته و آلی می باشد.