تحلیل پیامدهای واگذاری اراضی مسکونی روستایی

کمیابی زمین و عدم امکان تولید آن و نقش اساسی آن در برنامه های توسعه سبب شده که دولت ها همواره در فکر ساماندهی بهره برداری از آن باشند. بر این اساس دولت جمهوری اسلامی ایران از سال 1358 به منظور سازماندهی و توزیع عادلانه منافع زمین و برآورد نیازهای اساسی بویژه امر مسکن، مبادرت به تملک اراضی موات و ملی و واگذاری بخشی از آن در قالب واگذاری اراضی مسکونی به منظور تامین مسکن به روستاییان واجد شرایط نموده است. در این مقاله سعی شده با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به این سوال اساسی پاسخ دهد که طرح واگذاری اراضی مسکونی روستایی چه پیامدهای داشته است؟. نتایج این تحقیق که با تکمیل 264 پرسشنامه خانوار روستایی در 6 استان منتخب انجام پذیرفته نشان داد که پیامدهای مثبت واگذاری اراضی مسکونی روستایی در ابعاد کالبدی بیشتر از پیامدهای منفی آن بوده است. در زمینه اجتماعی نیز دارای پیامدهای مثبت و منفی بوده و در عرصه اقتصادی پیامدهای مثبت کمتری نسبت به منفی داشته است.