سنتز و خواص رئولوژی تغلیظ کننده پلی(نونادکانامید- کو- اتیلن گلیکول)

در این پژوهش، تغلیظ کننده پلی(اتیلن گلیکول-کو-نونا دکانامید) در سه مرحله سنتز شده است. مراحل سنتز شامل تهیه توسیل پلی(اتیلن اکسید) از واکنش پلی(اتیلن اکسید) از دو گروه هیدروکسیل انتهایی و پارا تولوئن سولفونیل کلرید با بازده %95، تبدیل محصول مرحله اول تحت گاز آمونیاک به پلی(اتیلن اکسید دی آمین) (POEA) و در مرحله سوم واکنش POEA با نانودکانوئیل کلرید با بازده %90 است. در مرحله اول از واکنش پلی اتیلن گلیکول با پاراتولوئن سولفونیل کلرید، توسیل پلی(اتیلن اکسید) به دست آمد. در مرحله دوم محصول به دست آمده از مرحله پیشین، در مجاورت گاز آمونیاک به POEA، تبدیل شد. در نهایت در مرحله آخر، از واکنش نونادکانویل کلرید با POEA، کوپلیمر مدنظر به دست آمد. افزون بر سنتز کوپلیمر اصلی، نونادکانویل کلرید نیز با استفاده از اسید مربوط سنتز شد. برای اثبات سنتز کوپلیمر نهایی از مقایسه خواص رئولوژیکی پلی اتیلن گلیکول و محصول نهایی و نیز طیف سجی FTIR و آزمون GPCاستفاده شد. به دلیل احتمال تخریب زنجیر پلیمر در دماهای بیش از °C 45، واکنش های انتهایی در دمای کمتر انجام شد. دو روش گرانروی سنجی و رنگنگاری ژل تراوایی برای اطمینان از تغییر درجه پلیمرشدن یا تخریب طول زنجیر طی مراحل سنتز به کار گرفته شد. با این روش ها مشخص شد، وزن مولکولی نمونه سنتز شده در حدود 20000 دالتون ثابت مانده است. منحنی جریان محلول %10 از تغلیظ کننده سنتز شده در آب حاکی از تشکیل سیالی غیر نیوتونی است، در حالی که محلول %10 پلی اتیلن اکسید رفتار نیوتونی نشان داد. همچنین، با تغییر گرانروی با شدت برش محلول %10 تغلیظ کننده در آب، سیال رفتار ژل گرایی نشان داد، به طوری که با افزایش شدت برش از مقدار گرانروی آن کاسته می شود. نقش این تغلیظ کننده ها افزایش گرانروی رنگ های لاتکس، تشکیل فیلم پایدار و براق پس از استفاده از آن و مقاوم کردن آنها در برابر برش است تا از ریزش سریع و جمع شدن رنگ بر سطح مدنظر جلوگیری شود.