بررسی اثرات فوری تمرینات گرم کردن بر شاخص های تعادل پویا و ایستا در افراد ورزش کار و غیر ورزش کار

اختلال در کنترل تعادل در هنگام فعالیت ورزشی می تواند احتمال آسیب ورزشی را افزایش دهد. اخیرا نشان داده شده است که کاربرد تمرینات گرم کردن بدن می تواند با افزایش حساسیت گیرنده های مکانیکی در دوک عضلانی به جلوگیری از آسیب ورزشی کمک کند. این مطالعه به منظور بررسی اثرات فوری تمرینات گرم کردن بر شاخص های تعادل پویا و ایستا در افراد ورزش کار و غیرورزش کار انجام شده است.
64 دانشجوی ورزشکار حرفه ای (16 پسر و 16 دختر) و غیر ورزش کار (16 پسر و 16 دختر) به طور تصادفی در دو گروه تمرینات گرم کردن عمومی (دویدن به مدت 5 دقیقه بر روی تردمیل) و کنترل بطور متقاطع تقسیم شدند، به گونه ای که تمام داوطلبان در هر دو گروه مطالعه به فاصله 2 هفته قرار گرفتند. قبل و بلافاصله بعد از مداخله شاخص های تعادل کلی، قدامی-خلفی و داخلی- خارجی در دو وضعیت پویا (ایستاده روی دوپا) و ایستا (ایستاده روی پای غالب) با چشم باز و بسته با اندازه گیری جابجایی مرکز فشار و همین طور شاخص افتادن در هر دو گروه اندازه گیری شد.
مقایسه میانگین تغییرات قبل و بعد از مداخله بین دو گروه، تفاوت معنی داری بین شاخص های تعادل ایستا با چشم باز نشان نداد (05/0 P >)، در حالی که شاخص های تعادل ایستا با چشم بسته و شاخص های تعادل پویا با چشم باز و بسته در گروه تمرینات عمومی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بهبود یافت (05/0P<). بعد از مداخله، شاخص افتادن نیز بطور معنی داری در گروه تمرینات نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (05/0P<). مقایسه نتایج نشان داد که گرم کردن عمومی تغییر معنی داری در شاخص های تعادل گروه های ورزش کار نسبت به گروه غیر ورزش کار ایجاد نمی کند.
نتایج مطالعه حاکی از بهبود عملکرد تعادل ایستا و پویا بخصوص در وضعیت چشم بسته بود و همچنین سبب کاهش ریسک افتادن در هر دو گروه ورزش کاران و غیر ورزشکاران گردیده و انجام تمرینات گرم کردن عمومی می تواند موجب کنترل بهتر تعادل و در نتیجه کاهش احتمال آسیب هنگام فعالیت های های ورزشی گردد