تاثیر تمرین استقامتی بر میزان گیرنده های نیکوتینی استیل کولین (nAChR) در عضلات تند و کند انقباض موش نر ویستار

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرین استقامتی بر میزان گیرنده های نیکوتینی استیل کولین (nAChR) عضلات تند و کند انقباض موش نر نژاد ویستار بود.
در این پژوهش 15 سر موش نر ویستار به طور تصادفی به دو گروه کنترل (7=n) و تمرین استقامتی (8=n) تقسیم شدند. تمرین استقامتی شامل دویدن روی نوارگردان (12 هفته، 5 روز در هفته، هر روز 60 دقیقه با سرعت حداکثر 30 متر در دقیقه) بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات بیهوش و عضلات درشت نی قدامی و نعلی آن ها جدا شد. بافت های جداشده بلافاصله در نیتروژن مایع منجمد و بعد از آن در دمای 70- درجه نگه داری شدند. اندازه گیری nAChR به روش الیزا انجام شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون t انجام شد.
در پی تمرین استقامتی، بین گروه کنترل با تمرین استقامتی تفاوت میزان nAchR در عضله تند انقباض معنادار بود (001/0P<). همچنین، بین گروه کنترل با تمرین استقامتی، تفاوت میزان nAchR در عضله کند انقباض معنادار بود (001/0P<). با وجود این، در پی تمرین استقامتی، بین میزان nAchR در عضلات تند و کند گروه تمرینی تفاوت معنادار وجود نداشت (421/0P=).
تمرین ورزشی می تواند عامل مهمی در افزایش گیرنده های استیل کولین عضلات تند و کند انقباض موش نر ویستار باشد.