تاثیر سطوح مختلف ویتامین C بر برخی شاخص های ایمنی و خونی ماهی بنی

ماهی بنی یکی از ماهیان بومی استان خوزستان  است که اخیرا تکثیر مصنوعی و پرورش آن در استان رواج یافته ولی اطلاعات کمی در مورد نیازهای غذایی آن در دست است. لذا در این تحقیق اثر تحریک رشد حاصل از تغذیه ماهی بنی با غلظت‌های مختلف ویتامین C  در مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور  375 عدد ماهی بنی با متوسط وزن 26/2±6/21 گرم بصورت تصادفی به پنج تیمار ، هر تیمار در سه تکرار، تقسیم گردیدند. و تیمارها به ترتیب با غلظت‌های 0، 200، 400، 800 و 1600 میلی گرم در کیلوگرم جیره به مدت 60 روز تغذیه شدند. در انتهای دوره از ماهی‌های هر تیمار خونگیری شده ، فاکتورهای خونی و فاکتورهای ایمنی بین تیمارها مقایسه گردید. ده ماهی در هر تکرار در انتهای دوره با باکتری آیروموناس هیدروفیلا چالش داده شده و تلفات تا 14 روز ثبت گردید. نتایج نشان داد از نظر شاخص‌های خون شناسی اختلاف معنی داری در بین تیمارها در  هموگلوبین و تعداد گلبول‌های قرمز مشاهده نگردید(P>0.05)، ولی در تیمارهای 400، 800، 1600 افزایش تعداد گلبول‌های سفید خونی نسبت به تیمار کنترل مشاهده گردید(P<0.05)  . میزان فعالیت لایزوزیم سرم در تیمارهای 400 و 800 میلی گرم نسبت به تیمار کنترل افزایش معنی داری نشان داد(P<0.05) ولی بقیه تیمارها تفاوت معنی داری نسبت به تیمار کنترل نداشتند(P>0.05).   میزان قدرت باکتری کشی سرم ماهی‌ها تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد(P>0.05).  میزان تلفات بعد از چالش نیز در تیمارهای 800 و 1600 ویتامین C کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد نشان داد، در صورتیکه این کاهش تلفات در سایر تیمارها با تیمار کنترل معنی دار نبود(P>0.05). بطور کلی می توان نتیجه گرفت که غلظت‌های بالای 400 میلی گرم در کیلوگرم خوراک توانایی تاثیر بر ایمنی ماهی بنی را دارند.