مقایسه اثر کتامین در ترکیب با چهار داروی ترامادول

ایجاد آرامش بخشی و بیهوشی مطمین در پرندگان نه تنها برای انجام جراحی‌های مختلف بلکه در مقید کردن و انجام تکنیک های تشخیصی به ویژه در پرندگان وحشی ضروری می‌باشد. یکی از معمول ترین داروهایی که به این منظور استفاده می‌شود کتامین می‌باشد. معمولا جهت به حداقل رسانیدن اثرات جانبی کتامین، این دارو در ترکیب با داروهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مطالعه حاضر اثر کتامین (mg/kg 35) در ترکیب با چهار داروی ترامادول (mg/kg 2/0)، میدازولام (mg/kg 5/0)، هیوسین (mg/kg 04/0) و آتروپین (mg/kg  05/0) در بیهوشی جوجه مرغ های گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین ترتیب تعداد 40 قطعه جوجه مرغ گوشتی 25 روزه با میانگین وزنی 02/60±58/488 گرم (Mean±SD) به صورت تصادفی در 4 گروه مساوی قرار داده شدند و در هر گروه کتامین در ترکیب با یکی از داروهای ذکر شده در عضله سینه پرنده ها تزریق شد مدت زمان القاء بیهوشی در هر چهار گروه با یکدیگر تفاوت معنی دار داشت (05/0≥P). کمترین و بیشترین زمانی که پرنده ها بعد از تجویز به فاز نگهداری بیهوشی می‌رسیدند به ترتیب مربوط به استفاده از میدازولام و آتروپین در ترکیب با کتامین بود. بیشترین مدت زمان نگهداری بیهوشی مربوط به زمان تجویز کتامین-میدازولام (47/6±53/57 دقیقه) بود که در قیاس با دیگر گروه ها تفاوت معنی دار داشت (05/0≥P). در گروهی که از ترکیب کتامین-هیوسین استفاده شد بیشترین مدت زمان بازگشت از بیهوشی به دست آمد. در بین گروه های مختلف بیشترین مدت زمان بی دردی مربوط به استفاده از ترکیب کتامین-میدازولام بود که نسبت به گروه های دیگر اختلاف معنی دار بود (05/0≥P). بررسی داده های ثبت شده و ارزیابی کیفیت بیهوشی در گروه های مختلف، ارجح بودن استفاده از ترکیب کتامین-میدازولام را نسبت به ترکیبات دارویی استفاده شده در بیهوشی تزریقی جوجه مرغ‌های گوشتی نشان داد.