بررسی عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره های بر پایه گندم و جو حاوی سطوح مختلف مکمل ویتامینی در قفس

این آزمایش به منظور بررسی عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره بر پایه گندم و جو با سطوح مختلف مکمل ویتامینی، از سن 29 تا 42 روزگی در قفس انجام گرفت. تعداد 112 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به 28 گروه 4 قطعه ای با 7 تیمار و 4 تکرار تقسیم شدند. تیمارها شامل 4 جیره حاوی سطوح صفر، 33/33، 66/66 و 100 درصد مکمل ویتامینی (براساس میزان توصیه شده توسط شرکت سازنده مکمل ویتامینی) بود که از سنین 29 تا 42 روزگی مورد استفاده قرار گرفتند، همچنین 3 تیمار نیز حاوی سطوح 33/33، 66/66 و 100 درصد مکمل ویتامینی بود که این میزان مکمل ویتامینی از سنین 36 تا 42 روزگی، از جیره ها حذف شدند. در سنین 35 و 42 روزگی، وزن زنده و مصرف خوراک هر یک از واحدهای آزمایشی اندازه گیری و میانگین مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی محاسبه گردید. همچنین در دو مقطع زمانی 35 و 42 روزگی پس از کشتار، بازده لاشه، درصد ران، سینه، چربی محوطه شکمی و کبد، اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که پرنده های تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح مختلف مکمل ویتامینی در مقطع زمانی 35-29 روزگی دوره پایانی تفاوت معنی داری از نظر عملکرد تولیدی و خصوصیات لاشه نداشتند (05/0P>)، اما پرنده های تغذیه شده با جیره فاقد مکمل ویتامینی (سطح صفر) در مقطع زمانی 42-36 روزگی، با دیگر سطوح مختلف مکمل ویتامینی اختلاف معنی داری داشتند (05/0P<). لذا به نظر می رسد با توجه به سطح پایین تر مکمل ویتامینی (33/33 درصد)، امکان کاهش سطح آن طی دوره پایانی پرورش جوجه های گوشتی در قفس وجود داشته باشد.