مطالعه الکترولیتهای سرم و ادرار گاوهای مبتلا به جابجایی شیردان به سمت چپ همراه یا بدون اسیدوری غیر متعارف

هدف از انجام این مطالعه بررسی تغییرات الکترولیتی ادرار و خون گاوهای مبتلا به جابجایی شیردان به سمت چپ و رخداد اسیدوری غیر متعارف در آنها می باشد. به این منظور از تعداد 52 راس گاو مبتلا به جابجایی شیردان که به کلینیک دامپزشکی دانشگاه شهرکرد ارجاع داده شده بودند (از مرداد ماه 1386 لغایت اردیبهشت 1388) نمونه خون غیر هپارینه از ورید وداج و نمونه ادرار با تحریک ناحیه پرینه اخذ گردید. وضعیت قوام مدفوع نیز درجه بندی گردید (درجه 1، 2، 3 و 4). در 12 راس از گاوهای تحت مطالعه (07/23 درصد) اسیدوری غیر متعارف مشاهده گردید. بطوریکه میانگین pH ادرار در آنها 56/0±86/5 بود. اسیدوری غیر متعارف در 40 راس دیگر مشاهده نگردید (93/76 درصد)، به صورتی که میانگین pH ادرار در این گروه 1/0±8 ثبت شد. به طور کلی کلسیم، فسفر، منیزیم و پتاسیم سرم گاوهای مبتلا به جابجایی شیردان و اسیدوری غیر متعارف کمتر از گاوهای مبتلا به جابجایی شیردان و بدون اسیدوری غیر متعارف بود. سدیم سرم گاوهای با اسیدوری غیر متعارف بیشتر از گاوهای بدون اسیدوری غیر متعارف بود. کلسیم، فسفر، منیزیم ادرار گاوهای دچار اسیدوری غیر متعارف بیشتر از گاوهای بدون اسیدوری غیر متعارف بود. سدیم و پتاسیم ادرار گاوهای با اسیدوری غیر متعارف کمتر از گاوهای بدون اسیدوری غیر متعارف بود. نتایج درجه بندی قوام مدفوع در گاوهای مبتلا به اسیدوری به این صورت بود که درجه 4، 3 و 2 به ترتیب در 55/55، 33/33 و 12/11 درصد از آنها و در گاوهای بدن اسیدوری غیر متعارف درجه 1، 2 و 3 به ترتیب در 50، 40 و 30 درصد از آنها دیده شد. بر اساس این مطالعه می توان بیان نمود که فقط در گاوهایی که دچار اسهال شده اند و نیز کم آبی بافتی دارند اسیدوری غیر متعارف رخ می دهد. پیشنهاد می گردد که دامپزشکان در هنگام برخورد با موارد جابجایی شیردان به چپ و اسیدوری غیر متعارف باید نسبت به اصلاح وضعیت الکترولیتی این گونه دامها دقت بیشتری نمایند.