ارزیابی پتانسیل ایجاد اختلال های اسکلتی- عضلانی در بخشهای انتهایی اندام فوقانی در یک شرکت الکترونیکی

امروزه اختلال های اسکلتی- عضلانی ناشی از کار از جمله شایع ترین عوامل زیان آور محیط های کاری هستند.

مطالعه به منظور ارزیابی پتانسیل ایجاد اختلال های اسکلتی- عضلانی در اندام فوقانی کارگران انجام شد.

در این مطالعه تحلیلی از میان کارگران خطوط مونتاژ یک شرکت تولید تلویزیون، 50 نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از روش شاخص استرین جمع آوری شد. سپس پرسش نامه نوردیک برای تعیین فراوانی اختلال های اسکلتی- عضلانی برای هر کارگر تکمیل شد. با توجه به عوامل امتیازدهی روش شاخص استرین، مشاغل ایمن و ناایمن تعیین و سپس عوامل خطر اختلال های اسکلتی- عضلانی بررسی شدند. داده ها با آزمون مجذور کای تحلیل شدند.

طب ق امتیازبند ی روش شاخص استرین در دست راست %64 موارد و در دست چپ %42 موارد نا ایمن بودند. بالاترین میزان ناراحتی به ترتیب مربوط به کمر و شانه (%48)، مچ (32 درصد)، گردن (%28) و پشت (% 24) بود. از بین سن، سابقه کار، جنس، شغل افراد و شاخص استرین با علایم اختلال های اسکلتی- عضلانی، فقط بین سن و درد ناحیه شانه ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0> P).

فراوانی اختلال ها به ویژه در نواحی کمر، شانه، گردن، پشت و موارد ناایمن در روش شاخص استرین قابل توجه است. تدوین یک مداخله مناسب می تواند در کاهش این اختلال ها نقش موثری داشته باشد.