بررسی و مقایسه کشت تلفیقی و استقرار گونه های مختلف خشکی پسند جهت احیاء و تقویت پوشش گیاهی مناطق خشک (تاغزارهای دست کاشت)

برای شناسایی و معرفی گونه های مناسب جهت کاشت همزمان با Haloxylon ammodendron با هدف استفاده از فضای خالی بین بوته ای و تقویت اکوسیستم مناطق دارای پراکنش H. ammodendron، از گونه های Salsola rigida، Atriplex canescens Seidlitzia rosmarinus، Nitraria schoberi وAnabasis setifera استفاده شد. نحوه کاشت در قالب مدل آماری بلوک های کامل تصادفی، با 3 بلوک (تکرار) و هر بلوک با 6 تیمار در ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی سمنان انجام شد. صفات مورد سنجش شامل میزان رشد سالانه (اندازه گیری قطورترین شاخه، شاخه بندی و طول شاخه های افقی در طی سن)، بازدهی تولید علوفه در سال و میزان استقرار نهال بود. با تحلیل و بررسی جدولهای تجزیه واریانس و نتایج بدست آمده از آنها مشخص شد که بین بلوک ها اختلاف معنی داری در عوامل اندازه گیری شده گونه ها وجود ندارد. در زمینه استقرار در سطح 1% اختلاف معنی دار مشاهده شد. به-طوری که بین تیمارها، عوامل مورد سنجش شامل رشد، استقرار و تولید گونه ها تحت شرایط موجود، تفاوت های معنی داری را نشان داد. از نظر رشد ارتفاعی و تاج پوشش گونه H. ammodendron به طور معنی داری با سایر گونه ها تفاوت داشت. از نظر تعداد شاخه های فرعی A. setifera، S. rosmarinus وA. canescens به ترتیب در بهترین وضعیت قرار داشتند. این خصوصیت در بحث کنترل فرسایش و مقاومت در برابر چریده شدن اهمیت داشت. از نظر تولید، گونه های H. ammodendron، S. rigida و S. rosmarinus وضعیت مناسبی را داشتند. از نظر استقرار تفاوت معنی دار بین گونه ها مشاهده نشد و همه در یک گروه از نظر گروه بندی دانکن قرار گرفتند. اما از نظر تحلیل مشاهده ای، گونه های A. canescens و S. rigida بیشترین تعداد و بعد گونه های N. schoberi، A. setifera، S. rosmarinus وH. ammodendron به ترتیب تعداد گونه مستقر شده را به خود اختصاص دادند.