تعیین الگوی پراکنش مکانی دسته های تخم ابریشم باف ناجور (Lymantria dispar) و ارتباط آن با تیپ های جنگلی و جاده ها

این پژوهش، با هدف تعیین الگوی پراکنش مکانی دسته های تخم ابریشم باف ناجورLymantria dispar (L.) و ارتباط آن با تیپ های جنگلی و فاصله از جاده در پارک جنگلی دلند انجام‎شد. پس از جنگل‎گردی، به وسیله دستگاه سیستم موقعیت یاب جهانی با پلی گون هایی به عرض 20 متر و با آزیموت مشخص، مختصات دسته های تخم روی درختان ‎آلوده ثبت، و بعد نقشه پراکنش مکانی تهیه‎گردید. آنالیز الگوی مکانی، به روش فاصله ای و با استفاده از شاخص های T- مربع و فاصله ای پراکنش انجام‎شد. با روی هم‎انداختن لایه های تیپ و فواصل مختلف از جاده با نقشه پراکنش‎مکانی، میزان آلودگی در تیپ ها و فواصل مختلف از جاده مورد بررسی قرار‎گرفت. نتایج نشان‎داد که الگوی پراکنش مکانی دسته های تخم ابریشم باف ناجور بر‎اساس شاخص های T- مربع (781683/0=C) و پراکنش فاصله ای (429744/2=I) ساختار خوشه ایداشت. با افزایش فاصله از جاده از تعداد پایه های درختی آلوده کاسته‎شد، به طوری که رابطه ی بین تعداد پایه های درختی آلوده و فاصله از جاده از همبستگی منفی بالایی (945/0-=R2) برخوردار بود. بیشترین میزان آلودگی در فاصله صفر تا 50 متری از جاده (147 پایه درختی آلوده) و کمترین میزان آن در فاصله 550 تا 600 متری از جاده (2 پایه درختی آلوده) بود. البته در سطح احتمال یک درصد (01/0< p)، بین میزان آلودگی در تیپ های جنگلی اختلاف معنی داری وجودداشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین میزان آلودگی در تیپ انجیلی- آزاد- بلوط و کمترین میزان آن نیز در تیپ زربین بود.