کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی و عوامل موثر برآن در شهر کرمانشاه (1389)

اندازه گیری مستمر کیفیت زندگی بیماری های مزمن می تواند مبنایی برای ارزشیابی خدمات درمانی باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی وضعیت کیفیت زندگی و شناسایی عوامل موثر بر آن در بیماران تحت همودیالیز در شهر کرمانشاه طراحی شد.

این مطالعه مقطعی بر روی 98 نفر از بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی امام خمینی و امام رضا دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس از بین بیمارانی که حداقل سه ماه از شروع دیالیز آن ها گذشته بود، انجام شد. ابزار مورد استفاده فرم جمع آوری اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه عمومی 36 سوالی (SF36) کیفیت زندگی بود. تحلیل داده ها با استفاده آزمون آماری تی و در صورت لزوم معادل ناپارامتری آن انجام شد.

با افزایش سن، امتیاز بعد سلامت جسمانی کاهش (05/0P<) و با افزایش سطح تحصیلات (005/0P<) بر امتیاز کلی سلامت جسمانی افزوده شد. همچنین امتیاز سلامت جسمی در کسانی که هیچ وقت ورزش نمی کردند از همه کم تر بود (001/0P<). با افزایش سطح تحصیلات، امتیاز کلی سلامت روانی افزایش (001/0P<) می یابد. افزایش درآمد خانوار نیز با افزایش امتیاز سلامت روانی همراه بود (05/0P<). امتیاز کلی بعد سلامت روانی در کسانی که همیشه ورزش می کردند از همه بیشتر و در کسانی که هیچ وقت ورزش نمی کردند از همه کم تر بود (001/0P<). علاوه بر این، امتیاز کلی سلامت روان در افرادی که دوبار در هفته دیالیز می شدند از همه بیشتر بود (05/0P<).

با توجه به تاثیر فعالیت فیزیکی و نیز وضعیت اقتصادی اجتماعی بر کیفیت زندگی این بیماران، توجه به این عوامل در راستای ارتقای کیفیت زندگی مفید است.