رسانه، ابزار جنگ نرم؛ مطالعه موردی جنگ رسانه ای علیه ایران

امروزه کاربرد جنگ، تنها به استفاده از ابزارهایی با ابعاد سخت و ملموس محدود نیست، بلکه ابزارهای کاربردی جدیدی وارد محیط عملیاتی شده اند که دارای ماهیتی نرم افزارانه با تاثیرگذاری بیشتر هستند. یکی از ابزارهایی که امروزه در زمان جنگ و حتی پیش از آن به کمک استراتژیست ها و جنگ سالاران آمده، نظام رسانه است. رسانه ها به مثابه یک تیغ دو لبه اند که از یک سو با بعد مثبت و ایجابی کارویژه هایی همچون اطلاع رسانی، آگاهی و آموزش های مدنی را تسهیل می کنند، و از سوی دیگر با بعد سلبی در جنگ نرم رسانه ای و جنگ های نوین بین المللی برای بحران سازی، ایجاد تنش و تفوق بر اذهان و تسخیر قلب های ملت ها به کار می روند. با ورود به عصر«امپریالیسم رسانه ای» و«هژمونی کارتل های رسانه ای»، بر اهمیت رسانه ها در دستیابی به اهداف، دوچندان افزوده شده است و این توانایی رو به پیشرفت با اهداف نظامی همنشین شده است و بعدی جدید از جنگ را تحت لوای مدیاوار1 یا جنگ رسانه ای پدید آورده است. امروزه از این روش، یعنی جنگ رسانه ای برای حمله به ایران استفاده می شود. از آنجا که دشمنان در تجربه های تهاجمی خویش، بارها با شکست مواجه شدند- نمونه آن هشت سال دفاع مقدس(جنگ تحمیلی) است - به سوی جنگ های نوین روی آوردند که در این مسیر، نظام رسانه پیشگام بوده است. پژوهش حاضر با هدف توسعه ای و شناخت تهدیدات رسانه ای به دنبال پاسخ گویی به این سوال هاست: جنگ نرم رسانه ای چیست؟ جنگ نرم رسانه ای علیه ایران چگونه است؟ راهبردهای مقابله با جنگ رسانه ای علیه ایران چیست؟