ارزیابی رواناب مستقیم مستخرج از مدل های آبنمود واحد لحظه ای تبدیل لاپلاس و H2U (مطالعه موردی: حوزه آبخیز خانمیرزا)

استخراج آبنمود رواناب مستقیم، به عنوان یکی از مهمترین روش ها جهت ارزیابی وضعیت آبی حوزه های آبخیز مطرح می باشد. با توجه به نقص کمی و کیفی آمار ایستگاه های هیدرومتری، مدل های آبنمود واحد مصنوعی و به ویژه نوع لحظه ای آن ها جهت دستیابی به آبنمودهای مذکور کاربرد دارند. عملکرد مدل های آبنمود واحد لحظه ای تبدیل لاپلاس و H2U تاکنون در ایران ارزیابی نشده است لذا در مطالعه حاضر، این مدل ها در حوزه آبخیز خانمیرزا از توابع استان چهارمحال و بختیاری مورد بررسی قرار گرفتند. بدین ترتیب که 7 رخداد متناظر بارش- رواناب برای حوزه آبخیز مطالعاتی انتخاب گردید و سپس مدل تبدیل لاپلاس با استفاده از باران موثر و زمان تاخیر و مدل H2U با استخراج پارامترهای رتبه و میانگین زمان پیمایش حوزه آبخیز اجرا شدند. سپس با تبدیل آبنمود های واحد لحظه ای به دست آمده از مدل ها به آبنمود های رواناب مستقیم، امکان مقایسه آنها با آبنمود های مشاهده ای فراهم گردید. با انجام مقایسه آماری آبنمودها مشخص شد که مدل های تبدیل لاپلاس و H2U به ترتیب دارای میانگین مطلق خطای نسبی 36/0 و 56/0 هستند. بنابراین مدل تبدیل لاپلاس، آبنمودهای مشاهداتی را با دقت بیشتری نسبت به مدل H2U شبیه سازی نموده که ضریب کارایی ناش- ساتکلیف، معیار انحراف و ارزیابی ظاهری نیز این اولویت بندی را تایید می کنند.