اندرزنامه، رساله تعلیمی تازه یافته از بسمل شیرازی

اندرزنامه عنوان عمومی کتابها و رساله هایی است که به حکمتها، دستورهای اخلاقی، پند و اندرزهای تربیتی و دینی پرداخته و بخش وسیعی از ادبیات تعلیمی را تشکیل می دهند. بنیاد این قبیل آثار بر اخلاق نهاده شده و موضوع عمده آنها اخلاقیات، شیوه زندگی و راه و رسم آمیزش با مردم است. ساختار اندرزنامه ها نیز متنوع و بیشتر در سه قالب منثور، منظوم و پندهای منثور آمیخته به نظم است. با وجود شناسایی بسیاری از پندنامه های دوران پیش از اسلام و نیز دوران اسلامی، هنوز فهرست کاملی از اینگونه آثار تدوین نشده و اندرزنامه های ناشناخته و مجهول القدر بسیاری وجود دارد. یکی از این اندرزنامه های ارزنده، اندرزنامه علی اکبر نواب شیرازی، ادیب و شاعر ایرانی سده سیزدهم قمری، معروف به بسمل است. از این اثر، سه دست نوشته (و عکس) در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران باقی مانده است که تاکنون تصحیح و چاپ نگردیده است. این پژوهش با نگاهی کوتاه به اندرزنامه نویسی در ادب فارسی، به معرفی نسخه های خطی باقی مانده از این اثر، به همراه تحلیلی کوتاه از آن پرداخته است