مقایسه ی تاثیر داربست های آلژینات و کیتوسان- ژلاتین در تولید ماتریکس خارج سلولی در سلول های نوکلئوس پالپوزوس دیسک بین مهره ای

یکی از مهم ترین علل کمر درد، تخریب دیسک بین مهره ای (Intervertebral Disc یا IVD) است. تخریب IVD در اثر کاهش تعداد سلول ها و کاهش تولید و تخریب ماتریکس خارج سلولی (Extracellular matrix یا ECM) بافت IVD به خصوص در ناحیه ی نوکلئوس پالپوزوس (Nucleus pulposus یا NP) ایجاد می شود. در مهندسی بافت از داربست های طبیعی و غیر طبیعی مختلف برای ترمیم و بازسازی IVD استفاده می گردد. اگرکان یکی از پروتئوگلیکان های مهم در بافت NP دیسک می باشد. هدف این مطالعه مقایسه ی میزان ترشح اگرکان تولیدی توسط سلول های NP در IVD انسانی در دو داربست آلژینات و کیتوسان- ژلاتین بود.
سلول های NP با تجزیه ی آنزیمی کلاژناز از بافت NP بیماران مبتلا به فتق IVD در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان تهیه شد. محلول کیتوسان با محلول ژلاتین مخلوط شد. مخلوط حاصل پس از Freeze drying، به عنوان داربست مورد استفاده قرار گرفت. داربست آلژینات نیز تهیه گردید. سوسپانسیون سلولی حاوی سلول های NP جداشده، به دو داربست منتقل شد و تا 14 روز کشت داده شد. برای بررسی میزان ترشح اگرکان از تکنیک ELISA و برای بررسی مورفولوژی سلول ها نیز از میکروسکوپ نوری استفاده شد.
میزان ترشح اگرکان، از روز 3 تا 14 به صورت معنی داری افزایش داشت. مقایسه ی میزان ترشح در دو داربست آلژینات و کیتوسان- ژلاتین نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو داربست در روزهای 7 و 14 کشت وجود داشت ولی در روز 3 کشت این اختلاف معنی دار نبود. باتوجه به نتایج، میزان ترشح ماتریکس خارج سلولی توسط سلول های نکلئوس پالپوزوس در داربست آلژینات نسبت به داربست کیتوسان- ژلاتین اختلاف معنی داری داشت.
داربست آلژینات نسبت به داربست کیتوسان- ژلاتین محیط مناسب تری برای ترشح ECM توسط سلول های NP انسانی در In vitro فراهم می کند و پیشنهاد می شود ازاین داربست برای کشت سلول های NP در In vivo استفاده گردد.