ارتباط شاخص های هماتولوژیک و تن سنجی در بارداری نخست زنانبر پیامدهای فیزیولوژیک نوزادان

شاخص های فیزیکی هنگام تولد، در سلامت فرد و خانواده نقش به سزایی دارند. هدف از این بررسی، تعیین ارتباط برخی از پارامترهای تن سنجی و هماتولوژیک مادران بر شاخص های فیزیولوژیک نوزادان مانند وزن بود.
مطالعه انجام شده از نوع توصیفی و تحلیلی بود. به طور تصادفی 126 مادر باردار در طول یک دوره 3 ماهه از دو بیمارستان حافظ و شوشتری شیراز مورد مطالعه قرار گرفتند. پس ازکسب رضایت، یک نمونه خون در هفته 36 از مادران گرفته و سطح هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکت و قند خون(GCT) آن ها اندازه گیری شد. پس از زایمان، قد و وزن و دور سر، نمره آپگار و رفلکس نوزادان به طور دقیق اندازه گیری شد. آزمون های همبستگی پیرسون، t، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی برای تحلیل داده ها استفاده شد. سن، قد، میزان تحصیلات و شغل مادر و نوع زایمان، هم چنین جنس نوزاد هیچ تاثیری بر وزن، قد، دور سر، نمره آپگار و رفلکس نوزادان نداشت. همبستگی آماری معناداری بین وزن، شاخص توده بدن، افزایش وزن بارداری، میزان هموگلوبین، هماتوکریت و قند خون مادر با وزن نوزادان آن ها مشاهده گردید(به ترتیب043/0 p=، 009/0 p=، 006/0 p=، 001/0 p=، 006/0 p= و 008/0 p=).
امکان پیشگویی وزن نوزادان در هنگام تولد بر اساس سطح هموگلوبین، هماتوکریت و وزن مادران در 3 ماهه سوم بارداری، نشانگر اهمیت لزوم بررسی شاخص های هماتولوژیک و تن سنجی مادران می باشد. توجه بیش از پیش به وضع تغذیه و کنترل وزن و شاخص های خونی مادران باردار، در تامین سلامتی نوزادان آن ها بسیار موثر است.