مطالعه فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه های سالمونلای بدست امده از منابع طیور در ایران

طیور و محصولات طیور یکی از مهمترین منابع عفونت سالمونلا برای انسان میباشند. افزایش وقوع مقاومت های آنتی بیوتیکی دربین جدایه های سالمونلا به عنوان یک خطر جدی برای بهداشت عمومی مطرح شده است. جستجوی تولید کننده های بتالاکتامازهای مقاوم در بین گونه های سالمونلا در سال های اخیر افزایش یافته است.
هدف از این مطالعه، جستجوی الگوهای مقاومت جدایه های سالمونلا و ردیابی حضور ژن های مقاوم به بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) در فارم ها و کشتارگاه های طیور در نقاط مختلف ایران بود.
تعداد 314 جدایه سالمونلا شامل 272 جدایه طیوری و 42 جدایه انسانی در طی سال های 2005-2011 جمع آوری و برای تعیین الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی و حضور ژن های بتالاکتامازهای وسیع الطیف مورد مطالعه قرار گرفتند. تعیین حساسیت ضد میکروبی جدایه ها بر اساس روش استاندارد دیسک دیفوژیون نسبت به 16 عامل ضد میکروبی انجام پذیرفت. برای ردیابی ژن های ESBLs روش PCR با استفاده از پرایمرهای ویژه جستجوکننده گروه CTX-M و CMY برای 30 جدایه از 61 جدایه مقاوم در آزمایش های فنوتیپی به کار گرفته شد.
بر اساس نتایج حاصله، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در بین جدایه های طیوری به سفوروکسیم و در بین جدایه های انسانی به سفیکسیم مشاهده گردید. همچنین مقاومت چندگانه به آنتی بیوتیکها حداکثر به 7 دارو بود. آزمایش PCR انجام شده برای تمامی جدایه ها از لحاظ حضور ژن CTX-M و CMY منفی بود.
نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد پدیده مقاومت چندگانه دارویی در بین جدایه های سالمونلای طیور به علت احتمال انتقال از طریق زنجیره غذایی از اهمیت ویژه ای برای سلامت عمومی برخوردار می باشند.