اندازهگیری سطح بلوغ مدیریت قرارداد در پیمانکاران EPC صنعت نفت ایران (مطالعه موردی: شرکت نفت و گاز سپانیر)

امروزه به دلیل رشد روزافزون برونسپاری، فرایند مدیریت قرارداد اهمیت فراوانی یافته است. این موضوع در پروژه های بزرگ، به ویژه در پروژه های بزرگ نفتی که بخش عمده ای از فعالیت ها به صورت برون سپاری انجام می شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مدیریت ضعیف فرایند برون سپاری و واگذاری قرارداد منجر به بروز مشکلاتی مثل دوره های زمانی بسیار طولانی برای مذاکره، روند نامناسب برای تصویب قرارداد، شفافیت پایین، کنترل محدود بر قرارداد، و ناتوانی تامینکننده در تضمین برآوردن شرایط قراردادی خواهد شد.
با توجه به این که استفاده از مدلهای بلوغ، ابزار مناسبی برای اندازهگیری و بهبود فرایندهای محوری و حیاتی یک سازمان به شمار میرود، در پژوهش حاضر به منظور شناسایی و ارزیابی نقاط قوت و ضعف فرایند مدیریت قرارداد در پیمانکاران EPC صنعت نفت ایران، سطح بلوغ فرایند مدیریت قرارداد در شرکت نفت و گاز سپانیر با استفاده از یکی از جدیدترین مدل های بلوغ مدیریت قرارداد اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد که فرایند مدیریت قرارداد در شرکت سپانیر در سطح سوم از سطوح پنجگانه بلوغ، یعنی در سطح ساخت یافته قرار دارد. شناسایی نقاط قوت و ضعف شرکت سپانیر در هر یک از مراحل فرایند مدیریت قرارداد کمک نمود که این شرکت درک جامعی از جزئیات فرایند مدیریت قرارداد پیدا نموده و ضمن ترسیم نقشه راه بهبود، به رفع نقاط ضعف خود در فرایند مدیریت قرارداد بپردازد. در انتهای این تحقیق، با استفاده از تجربیات به دست آمده از پیادهسازی مدل بلوغ فرایند مدیریت قرارداد در شرکت سپانیر و با استفاده از تحلیل انواع مدلهای بلوغ، پیشنهاداتی نیز برای بهبود و توسعه این مدل در آینده ارائه گردید.