تاثیر شرایط تمرینی مختلف (تعامل سازماندهی و توزیع پذیری تمرین)، ویژگی های فردی و سطح دشواری تکلیف بر تعیین مقدار تمرین (تکرار، گذشت زمان) برای اکتساب مهارت حرکتی ظریف

هدف از این پژوهش مقایسه مدت زمان و تکرار لازم برای اکتساب تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده (TMST) ساده و پیچیده بین شرایط تمرینی مختلف و تعیین مناسب ترین شیوه های تمرینی برای اکتساب مهارت حرکتی ظریف با توجه به ویژگی های فردی بود. در ابتدا 114 دانشجو با دامنه سنی 25-19 بر اساس آزمون های هوش ریون، انگیزه پیشرفت، زمان سنجش واکنش و مهارت حرکتی ظریف پردو بر اساس چارک های اول، دوم و سوم به 4 گروه تقسیم شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه TMST ساده و پیچیده ونیز در یکی از شرایط تمرینی حاصل از تعامل سازماندهی تمرین (تصادفی، مسدود، ثابت) و توزیع پذیری تمرینی (انبوه، فاصله دار) قرار گرفتند. آزمودنی ها در 6 روز تحت شرایط تمرینی خاص خود به تمرین TMST ساده یا پیچیده پرداختند، تا اینکه در یک بلاک تمرینی به حد نصاب اکتساب (75% دقت، 25% زمان بندی و 15% پایداری) برسند. تعداد تکرارها و زمان طی شده (زمان هایی که فرد در حال تمرین تکلیف نیست) تا قبل از این بلاک مورد نظر، به عنوان حداقل زمان و تکرار لازم برای اکتساب TMST در نظر گرفته شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس دو عاملی، t مستقل و خی- 2 در سطح احتمال 0.1=α تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان داد که افراد با ویژگی های متفاوت، تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده ساده را در شرایط تمرینی مسدود و انبوه (به جزء گروه) به طور متوسط در 30 تکرار و 1347 دقیقه و تکلیف حرکتی متوالی زمانبندی شده پیچیده را در شرایط تمرینی تصادفی و فاصله دار (به جزء گروه) به طور متوسط در 25 تکرار و 1228 دقیقه اکتساب نمودند. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که اصول حاکم بر برنامه ریزی تمرینی هم تحت تاثیر سطح دشواری و پیچیدگی تکلیف و هم متاثر از ویژگی های فردی است. درنهایت به نظر می-رسد به تحقیقات بیشتری در مورد اثر تعاملی محیط، فرد و تکلیف بر اکتساب مهارت های حرکتی نیاز است.