ارتباط رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن نخبه لیگ هندبال

هدف این پژوهش تعیین ارتباط رفتارهای حمایتی– خودپیروی مربیان با انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی بازیکنان زن زیر گروه لیگ برتر هندبال بود. روش پژوهش توصیفی (همبستگی) بود. بدین منظور کل جامعه آماری پژوهش شامل 237 بازیکن به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. رفتارهای حمایتی- خودپیروی، انگیزش خودمختاری و تعهد ورزشی به ترتیب با پرسش-نامه ادراک رفتارهای حمایتی-خودپیروی مربیان در زمینه ورزش، پرسش نامه مقیاس انگیزش ورزشی و پرسش نامه مقیاس تعهد ورزشی ارزیابی شد. روایی و اعتبار پرسشنامه ها اندازه گیری و تایید شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از رگرسیون چند متغیری و برای ارائه مدل از حیطه معادلات ساختاری (SEM) در سطح معنی-داری 05/0>P استفاده گردید.
یافته ها نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی با انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت و معنی دار و با بی انگیزگی بازیکنان همبستگی منفی و معنی دار دارد. از سوی دیگر، انگیزش درونی، انگیزش بیرونی خودپذیر و درون فکنی شده با تعهد ورزشی بازیکنان ارتباط مثبت، و بی-انگیزگی ورزشکاران با تعهد ارتباط منفی دارد. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد رفتارهای حمایتی- خودپیروی پیش-بینی کننده انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان است. تحلیل مسیر مدل پیشنهادی را تایید کرده و بر نقش میانجی انگیزش درونی و بیرونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- خودپیروی مربی و تعهد ورزشی بازیکنان صحه گذاشت. یافته ها اثر رفتارهای حمایتی- خودپیروی مربیان را در ایجاد انگیزش و تعهد ورزشی بازیکنان نشان داد، در نتیجه اصول نظریه خودمختاری در میان بازیکنان نخبه مورد تایید قرار گرفت.