کمال انسانی در مقارنه عرفان اسلامی و عرفان شرقی

چیستی و حقیقت انسان و شناخت انسان آرمانی و کمال وی از مسائلی است که همواره ذهن بشر را به خود معطوف داشته است. مکاتب مختلفدر تعریف انسان و تبیین مفهوم انسانیت، اختلاف نظر دارند و هرگروه با توجه به نوع نگرش خاص خود برداشت و تحلیل ویژه ای از آدمی دارند.
مقاله حاضر به تبیین انسان آرمانی و چگونگی کمال وی در عرفان شرقی و هندویی و مقایسه ی آن با انسان شناسی عرفان اسلامی در متون عرفانی و اسلامی به روش کتابخانه ای و توصیف و تحلیل داده های مطالعاتی می پردازد. منظومه ی عرفانی- هندویی «بهگودگیتا» یا سرود ایزدی از زیباترین آثار معنوی هندوان به زبان سانسکریت است. چگونگی آفرینش انسان، ارتباط او با خداوند، مراتب انسان، انسان کامل و راه های نیل به کمال، رابطه جان و تن و اصل تناسخ در منظومه ی هنددویی بهگودگیتا از موضوعات مورد بحث و قابل تطبیق با اندیشه ی عارفان مسلمان در آثار منظوم و منثور است. شایان ذکر است که در مواردی نیز تعالیم وعناصر مغایر با بینش عارفان مسلمان در گیتا به چشم می خورد.