مکانیابی کاربری های درمانی با استفاده از روش AHP

رشد شهرها یکی از پدیده های مهم جهانی می باشد که تحت تاثیر عوامل محیطی، انسانی، اقتصادی و سیاسی روی می دهد و ارائه خدمات به شهروندان و دسترسی آنان به امکانات شهر از اولویت های برنامه ریزان و مدیران شهری است. برای تحقق این امر از تکنیک ها و روش های گوناگون اعم از کلاسیک و نوین استفاده گشته است. از دهه 1970 استفاده از روش های کمی در مسائل مکانیابی خدمات شهری زیاد شده و هرکدام از این روش ها علاوه بر معایب و مزایای خاص خود در این زمینه به کار می روند. اما در این تحقیق از تکنیک AHP که مزایای بیشتری نسبت به دیگر تکنیک های مکانیابی دارد، استفاده شد. چون در فرایند مکانیابی سنجشی کمی، برای انتخاب فاکتورها در دسترس نبوده به همین دلیل تعیین وزن ها و ارزیابی دشوار می باشد (Jianguo، 2005، 594). در این پژوهش از روش AHP که تکنیکی ریاضی برای مباحث چند فاکتوره بوده و به جنبه های کمی و کیفی بحث، کمک می کند و به عنوان ابزاری قوی و ساده برای انتخاب وزن و کاهش-دهنده اریبی وزن ها بوده، استفاده شد. هدف از انجام این تحقیق بکارگیری روش AHP در مکانیابی ها و مسائل برنامه ریزی شهری و معرفی یک روش نوین به همراه سیستم های اطلاعات جغرافیایی و عملی کردن آن در مکانیابی درمانگاه های شهر مهاباد، تحلیل توزیع مکانی مراکز درمانی در شهر مورد مطالعه و تشخیص و تبیین نقاط ضعف در استقرار کاربری های درمانی در وضع موجود با توجه به معیارهای تعیین شده می باشد و برای رسیدن به اهداف فوق از روش تحقیق ترکیبی AHP در محیط سیستم های اطلاعات جغرافیایی، نرم افزارهای Arcgis و Matlab و همچنین مطالعات اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است.