تعیین مناسبترین جهت تابشگیری برای حیاط مرکزی خانه های یزد

از معایب خانه های جدید در یزد، عدم تامین آسایش انسان براساس طبیعت وهستی کویراست. ازطرفی تامین آسایش ساکنان با بهرهگیری بهینه از انرژی های طبیعی ازمحاسن خانه های سنتی این شهر است. تحلیل و بررسی چگونگی بهره گیری ازطبیعت دراین خانه ها، جهت برقرارسازی تعادل بین طبیعت درونی و بیرونی کویرنشینان و یافتن الگوی مناسب برنامهریزی و طراحی در اقلیم این منطقه، نه تنها موثر بلکه ضروری است. در تعالیم اسلامی قرابتی خاص بین انسان و طبیعت وجود دارد، چرا که ماده اولیه خلقت انسان از طبیعت گرفته شده است2(طوفان،1385: 73)، ازاینرو در اقلیم کویری یزد (طبیعت) انتخاب بهترین زاویه برای تابشگیری فضاها و حیاط (برای انسان)، یکی از راهکارها و الگوهای مناسب طراحی است.
در این مقاله روش تحقیق به صورت تاریخی- تحلیلی و توصیفی براساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی بوده است. لذا ضمن معرفی خانه رسولیان بهعنوان مطالعه موردی، جهت گیری مناسب حیاط براساس دریافت بهینه تابش درفصول مختلف سال تعریف شده است. با ترسیم نقاب سایه بازشوهای اطراف حیاط و انطباق آنها با تقویم نیاز به آفتاب و سایه شهر یزد، فرضیه های تحقیق مورد سنجش قرارگرفته و به تعیین بهترین کارکرد بازشوی فضاها با توجه به نوع تابش گیری در فصول سرد و گرم سال دست یافته است. نتایج نشان میدهد بهترین جهت حیاط 5/37 درجه جنوب غربی است.