مطالعه آزمایشگاهی تاثیر تغییر ترشوندگی بر میزان ذخیره سازی دی اکسید کربن در دما و فشار بالا

جمع آوری و تزریق گازهای گلخانه ای در سازندهای زمین شناسی اعماق زمین، در سطح جهان به عنوان گزینه ای محتمل به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از انتشار این گازها مطرح است. کنترل و نگهداری گازهای گلخانه ای از جمله دی اکسیدکربن در مخازن از اهمیت خاصی برخوردار است. از جمله عوامل موثر بر این امر، واکنش سطحی سیال-سیال و سیال-سنگ است که از میان این عوامل خاصیت ترشوندگی از اهمیت بیشتری برخوردار است. بنابراین شناخت این عوامل در ذخیره سازی، کنترل و نگهداری هرچه بهتر گازهای گلخانه ای در ساختارهای زمین شناسی کمک شایانی خواهد کرد. در این تحقیق به بررسی و مطالعه آزمایشگاهی عوامل تاثیرگذار بر میزان توزیع و رفتار سیال روی نمونه مغزه های کربناته گرفته شده از مخزن مورد مطالعه جهت تزریق در یکی از مخازن گازی ایران می پردازیم که در درک دقیق و صحیح از فرآیند ذخیره سازی کمک شایانی خواهد کرد. در این راستا به کمک روش قطره چسبیده به اندازگیری زاویه تماس بین دی اکسیدکربن، آب سازند و سنگ مخزن در فشارهای مختلف و در دو دمای 25 و 60 درجه سانتی گراد پرداخته شد و مشاهده گردید که با افزایش فشار، زاویه تماس افزایش می یابد. این در حالی است که با کاهش دما، زاویه تماس افزایش خواهد یافت. افزایش زاویه تماس منجر به تغییر ترشوندگی سنگ از حالت آب دوست به حالت میانه می شود که این تغییر ترشوندگی تاثیر قابل ملاحظه ای بر میزان ذخیره سازی دی اکسیدکربن خواهد داشت. داده های زاویه تماس اندازه گیری شده تحت شرایط مخزن، طراحی فرآیند ازدیاد برداشت و ذخیره سازی دی اکسیدکربن را تسهیل خواهد کرد.