موقعیت تکتونیکی-رسوبی نهشته های آلبین در برش های سطحی کوه های گنو، انگورو و خمیر(ناحیه بندرعباس)

طی زمان آلبین رسوبگذاری روی حاشیه غیرفعال صفحه عربی و در موقعیت های رسوبی رمپ کربناته تا پلتفرم کربناته حاشیه دار و حوزه های درون فلاتی انجام شده است. رخساره های رسوبی حدفاصل آلبین در ناحیه مورد مطالعه طیف وسیعی از رخساره های بیوکلاستی جلبکی رمپ داخلی، رخساره های روزنبر ورودیست دار بخش های میانی رمپ تا رخساره های پلاژیک نیمه عمیق و عمیق دریایی را شامل می شود که اغلب دارای بافت های رسوبی وکستون تا پکستون هستند. به این مجموعه می توان رخساره های دوباره نهشته شده که به طور محلی و در حاشیه پلاتفرم رخ داده اند را نیز اضافه کرد. چینه نگاری سکانسی انجام شده در حدفاصل ناحیه مورد مطالعه مبتنی بر داده های صحرایی و داده های حاصل از مقاطع نازک میکروسکوپی است. از این طریق سه سکانس رسوبی رده سوم برای آلبین زیرین، میانی و بالایی تفکیک شده که این مطلب با مطالعات انجام شده در صفحه عربی مطابقت دارد. تکتونیک نمک باعث شده تا در اغلب بخشهای حدفاصل رسوبی ناحیه مورد مطالعه تغییرات رخساره ای و ضخامتی چشمگیری ایجاد شود. در این بین رسوبات آلبین در کوه انگورو اغلب ماسه سنگی بوده و در مجموع کمترین ضخامت را دارند. در کوه خمیر ضخامت کم شده و اختلاف سنگ شناسی هم فاحش نبوده و در نتیجه نمی توان سکانس های رسوبی را به آسانی تفکیک کرد. در کوه گنو توالی آلبین به چرخه های متمایزی از مارن، شیل و رخساره های آهکی کم عمق تبدیل شده است.