استفاده از اتانول و دمای پایین در جداسازی آلبومین از پلاسمای انسانی

پلاسمای انسانی منشا پروتئین ها و آنزیم های متفاوتی می باشد که دارای اثرات دارویی متفاوتی می باشند. از این داروها می توان فاکتورهای انعقادی هشت و نه، ایمونوگلوبولین ها، و آلبومین را نام برد. آلبومین دارای مولکولی زنجیره ای با 585 آمینو اسید می باشد. آلبومین دارای 17 پل دی سولفیدی می باشد که ایجاد یک پروتئین کروی پایدار می نماید. وزن مولکولی آلبومین حدود 66500 دالتون می باشد که حدود 80 درصد فشار انکوتیک خون را سبب می شود. هدف از این مطالعه، تهیه ی آلبومین از پلاسمای انسانی با استفاده از اتانول و دمای پایین بوده است.
در این مطالعه پلاسمای مورد استفاده از نوع FFP و اتانول مصرفی از نوع تجاری با خلوص 94 تا 96 درصد بود. مواد شیمیایی مصرفی شامل سدیم هیدروکساید، سدیم کلراید، اکتانوئیک اسید Analytical Grade و از شرکت مرک بود. در این مطالعه جداسازی آلبومین از پلاسمای انسانی با استفاده از اتانول در دمای پایین صورت پذیرفت. با تنظیم پارامترهایی از قبیل pH، درجه حرارت، و درصد غلظت الکل در شرایط مختلف اجزای مختلف خونی از پلاسما جدا گردید که شامل قسمت های یک تا پنج بود. هر کدام از این اجزا می تواند منبع خوبی جهت جداسازی پروتئین ها و آنزیم ها در مراحل بعدی باشد. جزء اول منبع خوبی برای فیبرینوژن و فاکتور هشت انعقادی، جزء دوم مناسب برای تهیه ی ایمونوگلوبولین ها و در نهایت جزء پنجم منبع بسیار مناسب جهت تهیه ی آلبومین بود.
در این مطالعه آلبومین با دو غلظت پنج و بیست درصد تهیه گردید و مقایسه ی کیفیت در دو غلظت حکایت از خلوص بیش از 95 درصد داشت. در تهیه ی آلبومین با غلظت 5 درصد راندمان 71 درصد و در تهیه ی آلبومین با غلظت 20 درصد راندمان 5/75 درصد به دست آمد.
آلبومین تهیه شده خلوص بیش از 95 درصد را نشان داد و میزان پلیمر آن کمتر از 5 درصد بود. در تهیه ی آلبومین 5 درصد می توان از غلظت پایین تر پایدار کننده ی سدیم کاپریلات استفاده نمود و همچنین در فرمولاسیون نشان داده شده که فرآیند تهیه را می توان با pH حدود7/4 به جای 5/6 شروع نمود، زیرا امکان آلودگی کاهش می یابد.