عوامل پیش بین روانی اجتماعی مصرف مواد مخدر در نوجوانان (انطباق نظریه ی گروه دوستان مصرف مواد با نوجوانان ایرانی)

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی متغیر های پیش بین روانی اجتماعی موثر در مصرف مواد در دوره نوجوانی است. به همین منظور با بهره گیری از «نظریه ی گروه دوستان» دکتر اوتینگ، روابط ساختاری میان متغیر های خانواده، مدرسه، گروه همسالان و مذهب و تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم هر یک از آن ها بر مصرف مواد مورد بررسی قرار گرفته است.
در پژوهش حاضر با داده های به دست آمده از 746 دانش آموز کلاس سوم دبیرستان (19 مدرسه در نه منطقه ی شهر تهران)، ابتدا با استفاده از روش آماری تحلیل عاملی تاییدی روایی مقیاس های تهیه شده سنجیده شدند، سپس با تحلیل روابط ساختاری متغیر های روانی اجتماعی نظریه گروه دوستان با استفاده از نرم افزار آماری لیزرل 53/8، قابلیت تعمیم این نظریه در میان نوجوانان ایرانی و تبیین مصرف مواد در آن ها از طریق بررسی میزان انطباق مدل مشاهده شده مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته های به دست آمده نشان دهنده ی روایی مقیاس های مورد استفاده در سنجش متغیر های مکنون در مدل مورد بررسی می باشند. با توجه به معیار های برازش مدل، نظریه ی گروه دوستان با اعمال برخی تعدیلات در روابط میان متغیرهای مکنون درونزا، تعمیم پذیری مطلوبی را در میان نوجوانان ایرانی دارد.
خانواده می تواند به عنوان بنیادی ترین عنصر تاثیر گذار در پیشگیری از مصرف مواد در نوجوانان در نظر گرفته شود. بدیهی است، هر اندازه خانواده از توانمندی کمتری برخوردار باشد، به این معنا که به اعضای خانواده به ویژه نوجوان کمتر توجه شود و تعارض و کشمکش والدین با یکدیگر بیشتر باشد، احتمال مصرف مواد در فرزند نوجوان بیشتر خواهد شد.