ایجاد مدل سندرم متابولیک از طریق رژیم غذایی در موش های صحرایی

خطر بیماری های قلبی، دیابت و سکته با افزایش عوامل خطر متابولیک افزایش می یابد. شانس ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت در فردی که مبتلا به سندرم متابولیک است، به ترتیب دو و پنج برابر بیش از افراد عادی است. مدل های بیماری ناشی از رژیم غذایی پرکالری در جوندگان نقش مهمی در آنالیز پاتوفیزیولوژی سندرم متابولیک ایفا می کنند. با این وجود، این رژیم ها در مطالعات مختلف تفاوت قابل توجهی با هم دارند و شاید شباهت زیادی به مدل سندرم متابولیک ایجاد شده درانسان نداشته باشند. هدف از مطالعه حاضر، ایجاد یک مدل موشی مشابه با مدل بیماری موجود در انسان است.

تعداد 20 سر موش نر پنج هفته ای از نوع ویستار به طور تصادفی در دو گروه تخصیص داده شده اند. برای یکی از گروه ها رژیم پرکالری با 416 کالری در هر صد گرم (ساخت محقق) و برای گروه دیگر رژیم کنترل به مدت 12 هفته برقرار شد. تغییرات وزنی، پروفایل لیپیدی، مقادیر گلوکز، انسولین و شاخص کوییکی (شاخصی از میزان حساسیت بافت ها به انسولین)، برای دو گروه اندازه گیری شد و تغییرات وزنی با آزمون اندازه های مکرر و تی مستقل و نتایج حاصل از سرم با استفاده از آزمون تی مستقل آنالیز شد.

مقادیر وزن، گلوکز، انسولین و پروفایل لیپیدی (به غیر از (HDL در انتهای مطالعه تفاوت محسوسی بین دو گروه داشت. شاخص کوییکی (02/0 ± 34/0 در مقابل 01/0 ± 40/0، 0001/0 P value <) نشان از ایجاد مقاومت به انسولین در گروه مصرف کننده رژیم پرانرژی داشت.

مطالعه حاضر نشان دهنده توانایی ساخت مدل سندرم متابولیک ناشی از رژیم غذایی در داخل کشور و عدم نیاز به خرید رژیم های غذایی برای ایجاد این دسته از بیماری ها از خارج از کشور است.