شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوسهای جدا شده از بینی کارکنان بخش جراحی بیمارستان شهید رجائی تنکابن

استافیلوکوک اورئوس یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی است. به طور معمول30-25 % از افراد سالم جامعه ناقل این باکتری در بخش پیشین حفره بینی خود هستند. پزشکان، پرستاران و کارکنان بخش های مختلف بیمارستانی به ترتیب50، 70 و 90 % ناقل این باکتری هستند لذا می توانند موجب انتقال آلودگی به بیماران بستری شده شوند. ظهور سویه های استاف اورئوس مقاوم به انتی بیوتیک های مختلف به ویژه سویه های مقاوم به متی سیلین و ونکومایسین مشکلات فراوانی را در درمان عفونت های حاصل از این ارگانیسم ها ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان فراوانی حاملین استافیلوکوک اورئوس والگوی مقاومت آنها در میان پرسنل درمانی بخش جراحی بیمارستان شهید رجایی تنکابن بوده است.
در این مطالعه توصیفی – مقطعی تعداد 120نفر از پرسنل درمانی بخش جراحی این بیمارستان با نمونه گیری از بینی و کشت نمونه ها در محیط های انتخابی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه های استافیلوکوک جدا شده به روش آنتی بیوگرام و دیسک دیفیوژن مطابق با روش استاندارد CLSI بررسی شدند.
34 نفر (33.28%) حامل استافیلوکوک اورئوس در بینی بودند. 12 نفر بالای 30 سال و 24 نفر زیر 30 سال داشتند. براساس نتایج آنتی بیوگرام، 1.97% سویه ها به جنتامیسین و کوتریموکسازول، 1.94% به سیپروفلوکساسین، 2.88% به ونکومایسین و 6.20% به متی سیلین حساس بودند. 100% نمونه ها به آمپی سیلین، 1.97% به پنی سیلین و 2.88% به آموکسی سیلین مقاومت نشان دادند. 4 مورد از ایزوله ها نیزهم به متی سیلین و هم به ونکومایسین مقاوم بودند.
در این مطالعه طیف سویه های مقاوم وحساس استافیلو کوک ارئوس به بعضی از آنتی بیوتیک ها مشابه مطالعات دیگر بود ولی افزایش هشدار دهنده ای در میزان MRSA و موارد غیر حساس به ونکومایسین دیده شد. میزان اثربخشی پنی سیلین، آموکسی سیلین و آمپی سیلین همچنان بر روی نمونه های استاف اورئوس بسیار پایین بود.