تغییرات همودینامیک در دو روش کنترل درد توسط خود بیمار و تزریق عضلانی بعد از جراحی شکم

پیام:
چکیده:
زمینه و هدف
مدیریت درد بعد از عمل جراحی توسط مخدرها و عوارض ناشی از آنها، هنوز یک مسئله حل نشده در علوم پزشکی است. مصرف زیاد مخدر باعث کاهش تعداد تنفس، کاهش فشارخون، کاهش مصرف اکسیژن، افزایش دما و گیجی بعد از عمل می شود. که این عوامل منجر به تاخیر در زمان بهبودی بیمار می شود. به همین دلیل استفاده از روش های گوناگون بی دردی با حداقل دوز و کنترل عوارض آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا پژوهشگران بر آن شدند تا به بررسی تغییرات همودینامیک در دو روش تزریق توسط خود بیمار و تزریق عضلانی بعد از عمل های جراحی شکم بپردازند.
روش کار
این مطالعه کارآزمایی بالینی در بیمارستان امیرالمومنین شهر اهواز در سال 1387 بر روی 60 بیمار با انتخاب به صورت تصادفی ساده در دو گروه تزریق عضلانی (30 نفر) و گروه کنترل درد توسط خود بیمار (30 نفر) انجام گرفت. برای کنترل درد در گروه تزریق عضلانی50 میلی گرم پتیدین به همراه یک سرم دارونما و در گروه کنترل درد توسط خود بیمار از طریق پمپ وریدی kg/h/m1/0 پتیدین در cc50 سرم نرمال سالین 1/0درصد با سرعتcc/h 2 تزریق شد. علایم حیاتی شامل دما، تنفس، نبض، فشارخون سیستولیک و فشارخون دیاستولیک بلافاصله و 6،12، 18و24 ساعت بعد تزریق مسکن توسط پژوهشگر و پرستار بخش ثبت شده و توسط آزمون آماری اندازه گیری مکرر و آزمون مخلی و گرین هاوس-گیزر با نرم افزار SPSS V.16 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
یافته ها
مقایسه تغییرات همودینامیک بین دو گروه در فشارخون سیستولیک و دیاستولیک (01/0P<) و نبض (04/0P<) اختلاف معنی داری نشان داد. تغییرات همودینامیک ناشی از عوارض مصرف داروهای مخدر در گروه کنترل درد توسط خود کمتر بود.
نتیجه گیری
به منظور تسکین درد بیماران به نحوه مطلوب میتوان داروهای مخدر تزریقی را در فواصل زمانی کمتر و با استفاده از تکنیک های جدیدتر و تجویز داروهای مخدر، مانند بکارگیری پمپ های PCA توسط خود بیمار استفاده نمود. این روش ها به دلیل کاهش مصرف مخدر عوارض جانبی کمتری نیز از خود نشان می دهند. به همین دلیل استفاده از روش پمپ وریدی جهت کنترل درد توسط خود بیمار بهتر از روش سنتی تزریق عضلانی به شمار آمده و تمامی مراکز درمانی دارای بخش های جراحی می توانند استفاده روش های جدید را جایگزین روش های سنتی بنمایند.
زبان:
فارسی
در صفحه:
41
لینک کوتاه:
magiran.com/p1126709 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!