مسیریابی گردشگران در بافت های تاریخی با رویکرد حفاظت و احیای این بافت ها با استفاده از GIS (نمونه موردی: سنندج)

سنندج مرکز استان کردستان با دارا بودن بافت قدیمی در هسته و بخش مرکزی شهر همراه با کوچه های پیچ در پیچ و فشرده که بنابر مقیاس انسانی -کالبدی در گذر زمان به وجودآمده اند، الگویی از معماری سنتی را به نمایش می گذارند و در عین حال به لحاظ ارزشهای خاص تاریخی و دارا بودن ویژگی های معماری، شهر سازی، فرهنگی و هنری در آن می تواند به یکی از شهر های گردشگری در ایران تبدیل شود. روش تحقیق حاضر توصیفی - تحلیلی بوده و به لحاظ نوع آن کاربردی است. شیوه جمع آوری اطلاعات اسنادی-کتابخانه ای بوده و برای تکمیل داده ها از پیمایش میدانی استفاده شده است. به منظور شناسایی مسیر های بهینه، با کاربرد GIS و اعمال معیارهای موثر در مسیر یابی با کمی کردن آنها و با استفاده از اطلاعات فراهم آمده در پایگاه سیستم اطلاعات جغرافیایی، تجزیه و تحلیل های فضایی و به کار گیری الگوریتم های همانند Overlay، مدل بولین و Network analysisدرGIS مسیر های عبوری مناسب برای الگوی حرکت گردشگری در بافت، شناسایی و تفکیک شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از تحقیق مبین این است که شرایط اعمال شده در منطق بولین از عدم اطمینان کمتری برخوردار است، چرا که در این روش به دلیل محدودیت های قطعی این مدل، مسیرهای بسیاری پیشنهاد داده می شوند که ممکن است همه آنها برای گردشگران مناسب نباشند، لیکن با اعمال مدل Network analysis بر نتایج به دست آمده در روش قبلی، مسیر های بهینه گردشگری که جامع خصوصیات مسیریابی گردشگری هستند، مشخص و پیشنهاد داده شدند.