کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی نوع دو در ایران

مطالعات، تاثیر معنی دار محیط برکیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را نشان داده اند. یکی از عوامل محیطی مهم محل سکونت است. مطالعه حاضر جهت برآورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی نوع دو در ایران و به تفکیک استان انجام گردید. در این مطالعه، داده های حاصل از مصاحبه چهره به چهره 3918 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 نمونه گیری شده به روش تصادفی خوشه ایاز سراسر کشور در سال 1385 تحلیل شدند. کیفیت زندگی بر اساس مقیاس EQ-5D به تفکیک استان برآورد گردیده، و از روش های توصیفی و خوشه بندی آماری برای تحلیل داده ها استفاده شد. مقایسه مقادیر میانگین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نشان داد بیماران دیابتی نوع دو در استان های قم، سمنان و گیلان به ترتیب بالاترین سطح کیفیت زندگی و در استان های کرمان، اردبیل و یزد پایین ترین سطح کیفیت زندگی را داشته اند. میانگین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت استان های مختلف کشور اختلاف معنادار داشت. یافته های مطالعه موید تفاوت معنادار استان های کشور از نظر میانگین کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران دیابتی بود. بر اساس نتایج مطالعه تلاش در جهت شناسایی علل تفاوت کیفیت زندگی بیماران دیابتی کشور شایسته مطالعات بیشتر است.