اولویت بندی عوامل موثر بر عملکرد صندوق های سرمایه گذاری با استفاده از مدل تلفیقی QFD و AHP درمحیط فازی

سرمایه گذاری در بازارهای مالی یکی از مهمترین عوامل رشد و توسعه اقتصادی در هر کشوری است.در بازار سرمایه هر کشور باید تلاش شود تا سرمایه گذاری در اوراق بهادار به یک فرهنگ عمومی تبدیل شود. از جمله ابزارهای مالی که با هدف جمع آوری وجوه از سرمایه گذاران و اختصاص آنها به خرید انواع اوراق بهادار به منظور «کاهش ریسک سرمایه گذاری»،«بهره گیری از صرفه جوئی های ناشی از مقیاس»،«تامین منافع برای سرمایه گذاران» و «کسب سود» ابداع شده، صندوقهای مشترک سرمایه گذاری است.به دلیل اهمیت این نهادها در رشد و توسعه اقتصادی جوامع، در این پژوهش،یک چارچوب ادغامی از QFD و AHP فازی برای اولویت بندیعوامل موثر بر عملکرد صندوقهای سرمایه گذاریارائه شده است.در این چارچوب برای استخراج اهمیت هریک از معیارها(WHATs) و میزان اهمیت ارتباط بین معیارها و عوامل موثر(HOWs) از رویکرد AHP فازی استفاده شده است.یافته های تحقیق بیانگر آن است که مدیران و مسئولان مربوطه باید به ترتیب بر روی عوامل اندازه شهر با اهمیت نسبی 0.2718، سرمایه انسانی مدیران با اهمیت نسبی 0.2716، ساختار مالکیت با اهمیت نسبی0.2405وحجم دارایی های تحت امر مدیر با اهمیت نسبی 0.216 تمرکز نمایند.نتایج نشان می دهد که با تلفیق تکنیکهای کیفی و تصمیم گیری چند معیاره می توان به نتایجی با قابلیت اطمینان بالاتر و سازگاری بیشتر رسید.