تحلیل موانع به کارگیری تجارت الکترونیکی در صنایع غذایی ایران

در نظم نوین اقتصادی، داشتن دانش و بهره برداری مناسب از آن شرط ضروری برای پویا ماندن حیات سیستم های اقتصادی است. در این بین، بهره گیری از شیوه های نوین تجارت الکترونیک می تواند موجبات صرفه جویی در هزینه ها و کارآیی بیشتر عملیات تجاری بنگاه های تولیدی را فراهم آورد و در نهایت توان رقابتی آنها را افزایش دهد. پژوهش حاضر در صدد پاسخ به این سوال عمده است که مهم ترین موانع پیش روی صنایع غذایی در استفاده از تجارت الکترونیک کدام اند؟ بدین منظور، پس از بررسی ادبیات تحقیق و مطالعات مشابه، موانع تجارت الکترونیک در سه دسته از سیستم های بازخور منفی مورد بررسی قرار گرفت. از شیوه ترکیبی فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی و تاپسیس فازی برای سطح بندی موانع تجارت الکترونیک و محاسبه درجه اهمیت عوامل شکل دهنده آنها استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که از دیدگاه جامعه مورد مطالعه، موانع سطح مشتری از اهمیت بیشتری نسبت به سطح تجارت برخوردار هستند. تعیین درجه اهمیت هریک از دسته موانع در سطوح مشتری و تجاری نشان داد که در هر دو سطح، موانع اقتصادی بیشترین اهمیت را دارند؛ اما در سطح مشتری، موانع شناختی نسبت به موانع اجتماعی- سیاسی از درجه اهمیت بالاتری برخوردار بود در حالی که این وضعیت در سطح تجارت بالعکس گزارش می شود.