نگاهی جدید به روایی سازه ای مهارت صحبت کردن در آزمون آیلتس

هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل زبانی وهوشی در عملکرد مهارت صحبت کردن داوطبان ایرانی آزمون آیلتس می باشد. عوامل زبانی که بررسی شدند شامل عمق و وسعت دانش واژگان و همچنین دانش دستور زبان بودند. هوش روایی و کلامی عوامل غیر زبانی را تشکیل دادند. شرکت کنندگان شامل 329 زبان آموز بودند که در 5 آزمون معتبر و همچنین در یک جلسه مصاحبه آیلتس شبیه سازی شده شرکت کردند. دو مدل بررسی شدند: مدل 1 (بدون در نظر گرفتن عوامل هوشی) نشان دهنده دیدگاه متعارف، و مدل 2 (با در نظر گرفتن تمام عوامل) که برای اولین بار در این مطالعه ارائه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. با استفاده از این روش، هر دو مدل پیشنهادی مورد بررسی قرار گرفتند تا مشاهده شود که کدام یک تناسب بیشتری با داده ها دارد. نتایج حاصل از مقایسه بین برآورد پارامترها و شاخص های تناسب این دو مدل نشانگر این است که مدل 2 نسبت به مدل 1 برتری دارد، بدان معنا که در مقابل این دیدگاه متعارف، عوامل هوشی در توسعه ساختار صحبت کردن نقش مهم و غیر قابل انکاری ایفا می کنند. در نهایت، کاربردهای این تحقیق برای ترویج اعتبار سازه آزمون آیلتس مورد بحث قرار گرفته است.