تعیین حد بهینه اقتصادی استفاده از آب شور در آبیاری پنبه (مطالعه موردی: دشت بیرجند)
شوری و کمبود آب از محدودیت های عمده تولید محصولات زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشند. در این مطالعه داده های عملکرد پنبه در مقابل سه سطح شوری 2/2، 5/5 و 3/8 دسی زیمنس بر متر و چهار سطح آبیاری 50، 75، 100 و 125 درصد در قالب طرح کرت های خرد شده به صورت فاکتوریل با سه تکرار و در 72 کرت به ابعاد 4 × 5 متر که توسط آقای نجفی (سال 89) در مزرعه نمونه امیرآباد بیرجند انجام شده بود، استفاده گردید. بهترین تابع تولید برازش داده شده تابع متعالی با 2R برابر 94/0 بود. هدف این مقاله تعیین حداکثر شوری آب آبیاری برای گیاه پنبه می باشد. نتایج مطالعه نشان داد که حداکثر شوری آب آبیاری به شرط ثابت ماندن قیمت یک واحد آب شور در حد قیمت پایه آب در بیرجند، برای داشتن صرفه اقتصادی، 6/8 دسی زیمنس بر متر می باشد.
پنبه ، تابع تولید ، قیمت آب ، کشش نهاده ، منابع آب شور
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.