بررسی اثر مصرف پتاسیم بر جذب و تخصیص نیتروژن و پروتئین دانه در دو رقم عدس دیم

به منظور بررسی اثر مصرف پتاسیم بر جذب و تخصیص نیتروژن و پروتئین دانه در دو رقم عدس دیم، آزمایشی در سال زراعی 1387 با تاریخ کاشت 11فروردین در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل سه سطح پتاسیم خالص (صفر، 30 و60کیلوگرم در هکتار) به فرم کود سولفات پتاسیم، فاکتور دوم سه سطح نیتروژن خالص (صفر، 25 و50کیلوگرم در هکتار) به فرم کود اوره و فاکتور سوم دو رقم عدس (محلی و ILL1180) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با مصرف60کیلوگرم پتاسیم در هکتار، بیشترین درصد نیتروژن دانه، درصد پروتئین دانه (68/27درصد) و درصد نیتروژن اندام هوایی به دست آمد. از گروه صفات فنولوژیک، زمان50درصد سبزکردن، 50درصد گلدهی و زمان رسیدگی، تحت تاثیر اثر اصلی نیتروژن برای سطح 50کیلوگرم نیتروژن نسبت به سطوح دیگر، به طور معنی داری بیشتر بود. با طولانی شدن طول دوره رسیدگی، صفاتی مانند تعداد کل غلاف و تعداد دانه در بوته نیز در همین تیمار در برترین گروه قرار گرفت که با اختلاف معنی داری باعث تولید بیشترین عملکرد دانه (1/1465کیلوگرم در هکتار) با مصرف 50کیلوگرم نیتروژن در هکتار شد. همین روند تغییرات در درصد نیتروژن دانه، جذب نیتروژن دانه، درصد پروتئین دانه، درصد نیتروژن اندام هوایی و جذب پتاسیم در دانه در این تیمار مشاهده شد. در اثر اصلی رقم، رقم محلی در صفات درصد پتاسیم دانه و جذب پتاسیم در دانه بر رقم ILL1180 برتری داشت اما رقم ILL1180 از لحاظ تعداد دانه در بوته و درصد پتاسیم اندام هوایی نسبت به رقم محلی، برتر بود. به طورکلی، به نظر می رسد تاثیر مثبت نیتروژن زیاد روی اکثر صفات، به خاطر مصرف 60کیلوگرم پتاسیم در هکتار بود.