شناسایی و ارزیابی مولفه های تاثیرگذار بر تعاملات اجتماعی

میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است. در واقع معماری و شهرسازی باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسانها باشد. اما آنچه امروزه در اغلب فضاهای شهری با آن روبرو هستیم کاهش روابط و مشارکت اجتماعی ساکنان در این فضاهاست. در این تحقیق با توجه به پایین بودن سطح تعاملات اجتماعی در این فضاها به عنوان مسئله اصلی تحقیق، سعی شده به دنبال راه حل مناسب برای این مسئله از طریق شناسایی و ارزیابی مولفه های مختلف با استفاده از روش های آماری (کمی) و مطالعات میدانی باشیم.
طبقه بندی مولفه های کیفی سازنده خیابان و استخراج متغیرها (مولفه های کیفی سازنده خیابانهای شهری چون: کارایی، نفوذپذیری، امنیت و خوانایی) ارزیابی و ارزشگذاری متغیرهای شخصیتدهنده به مکانهای مردمی و تاثیرگذار در تعاملات اجتماعی و در مقیاس محلی هدف اصلی این پژوهش است، تا از این طریق بتوان به تقویت و توسعه این فضاها به عنوان مجراها و کانالهای دربرگیرنده مکانها و جنبه های اجتماعی قوی پرداخت.
از سوی دیگر طراحان محیط همواره با ابعاد مختلفی در طراحی فضاهای عمومی روبرو هستند و آنچه اهمیت پیدا میکند این است که از میان انواع مولفه های تاثیرگذار در روابط اجتماعی حاضرین در فضا، کدامیک نقش مهمتری دارد. در واقع این مقاله با یک تحلیل (رگرسیون) چند متغیره از طریق راهبرد همبستگی و تحلیل مطالعات کمی و از طریق بازدیدهای منظم روزانه و تکمیل 530 پرسشنامه و برداشتهای میدانی به آزمون چندین مولفه و ویژگی های شخصیتی و رفتاری استفاده کنندگان میپردازد تا نقش و نحوه تاثیر انواع مولفه ها را روشن سازد، در نهایت نحوه و میزان تاثیرگذاری متغیرهای مختلف را در تعاملات اجتماعی نشان داده تا مورد استفاده طراحان محیط قرار گیرد.
در این پژوهش اثبات شد مولفه های فردی تاثیر مستقیم بر تعاملات اجتماعی دارند، ضمن اینکه نقش مولفه های کالبدی و محیط فیزیکی به عنوان بستر شکلگیری روابط ساده و پیچیده اجتماعی را نمیتوان نادیده گرفت، بنابراین در اینجا نقش و قابلیتهای طراحی محیط کالبدی و کیفیت عملکردی فضا در ارتقای تعاملات اجتماعی تایید میشود.