تاثیر گرسنگی و رشد جبرانی روی رشد و ترکیب لاشه بچه ماهی کلمه خزری (Rutilus rutilus caspicus)

دوره های محرومیت غذایی طی مراحل اولیه تغذیه و رشد و نمو ماهی می تواند روی شاخص های رشد و بازماندگی ماهی تاثیر بگذارد. به منظور تحقیق روی اثرات گرسنگی و رشد جبرانی در بچه ماهی کلمه خزری (Rutilus rutilus caspicus) مطالعه ای به مدت 2 ماه روی بچه ماهیان با وزن اولیه 038/0±115/1گرم و طول اولیه 03/0±82/4 سانتی متر انجام گرفت. بچه ماهیان در پنج گروه مورد آزمایش قرار گرفتند که هر گروه دارای سه تکرار بود. ماهی ها در فواصل 0، 24 ساعت، 48 ساعت، 72 ساعت و 96 ساعت به طور متناوب متحمل دوره های گرسنگی و سیری شدند. نتایج نشان داد که تیمارها اختلاف معنی داری از لحاظ طول و وزن نهایی بدن داشتند (05/0P<) و فقط بین تیمار 1 و 2 اختلاف معنی داری در طول و وزن نهایی وجود نداشت (05/0P>). حداکثر طول و وزن نهایی در گروه کنترل به ترتیب به میزان 04/0±25/6 سانتی متر و 033/0±085/3 گرم مشاهده شد و با افزایش دوره گرسنگی، وزن نهایی بدن کاهش یافت. درصد افزایش وزن لاشه، ضریب چاقی، نرخ رشد روزانه و نرخ رشد ویژه نیز اختلاف معنی داری نشان دادند (05/0P<). گروه کنترل دارای بیشترین درصد افزایش وزن، نرخ رشد روزانه و نرخ رشد ویژه و کمترین ضریب چاقی بود. در این تحقیق اختلاف معنی داری در بازماندگی و ترکیب لاشه مشاهده نشد (05/0P>). نتایج تحقیق نشان می دهد که با افزایش دوره گرسنگی، توان مکانیزم رشد جبرانی در بچه ماهی کلمه خزری کاهش می یابد که این امر می تواند در کاهش وزن موثر باشد.