بررسی سبک های دلبستگی به عنوان یکی از متغیرهای پیش بین در وابستگی به مواد مخدر در جوانان پسر شهر ایلام

اعتیاد یا سوء مصرف مواد موضوعی جدی است که جوامع انسانی را تهدید می کند. متغیرهای متعددی بر پیدایش، تداوم و درمان اعتیاد موثر هستند. دسته ای از این متغیرها به عنوان متغیرهای پیش بین در زمینه مصرف مواد بررسی شدند که از میان این متغیرها می توان به سبک های دلبستگی اشاره کرد. در روان شناسی تحول پیوند عاطفی بین نوزاد و مادر را دلبستگی می گویند. تجارب ناایمن در ارتباط با دلبستگی می تواند از عوامل زمینه ساز بعدی در جهت سوق به طرف مصرف مواد باشد. در این پژوهش ارتباط سبک های دلبستگی با وابستگی به مواد بررسی شد.

افراد مورد مطالعه شامل 120 جوان دانشجو و 81 جوان معتاد بودند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه معتاد از روش نمونه گیری در دسترس و با مراجعه به مراکز خودمعرف سازمان بهزیستی و برای انتخاب نمونه غیر معتاد از روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای و با مراجعه به دانشگاه های شهر ایلام استفاده شد. ابزار پژوهش مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان (Revised adult attachment scale یا (RASS Colins و پرسش نامه محقق ساخته بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد.

تحلیل رگرسیون یافته ها نشان داد که وابستگی به مواد مخدر با سبک های دلبستگی (اجتنابی و اضطرابی) رابطه مستقیم، مثبت و معنی دار و با سبک دلبستگی ایمن رابطه معکوس، منفی و معنی دار داشت و آن را پیش بینی کرد (01/0 > P).

بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که نبود تعامل مناسب بین کودک و مادر در دوران کودکی و محرومیت های عاطفی، کودکان را به سمت سوء مصرف سوق می دهد. همچنین والدین غیر پاسخگو و اعتماد کم به آن ها، فاصله زیاد بین مادر و فرزند، احساس خصومت و عدم مراقبت لازم در دوران کودکی، فرد را به سوی مصرف مواد هدایت می کند.